stargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. spowodować zniszczenie lub osłabienie czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Niewola stargała im mięśnie, nadwątliła ich zdrowie. Byli wycieńczeni, ale teraz rozstrzygająca chwila dodawała im niespodziewanych sił. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
	Śmieszny, głupi, dziecinny szantaż - na złość odmrożę sobie uszy - musiał mu nieźle stargać nerwy, z tym że przywrócił spokój jego matce, bo przychodził teraz regularnie do domu, czasem go nawet służbowo podwieźli, przestał zupełnie konspirować, nie musiała go już tak rozpaczliwie odgradzać swoją chorobą serca od zagrożeń, jakie wtedy nad nim wisiały. źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001
	Wielki strażnik wypytuje pannę o personalia. Kobieta jest stargana życiem i zniszczona denaturatem, więc wygląda, że ma dwa razy więcej lat niż w rzeczywistości. źródło: NKJP: Andrzej Bęben: Pic na wodę, Trybuna Śląska, 2002-03-14
	Stare Miasto, choć stargane licznymi zawałami, otoczone było przedziwną aurą, wyczuwalną koniecznością reaktywacji. źródło: NKJP: Maciej Dęboróg-Bylczyński: Kolej na los, 2009
	W krynickim zgrupowaniu frekwencja była mizerna. Cześć zawodników zrezygnowała z kadry [...], część zdecydowała się podreperować swoje zdrowie, stargane ligowymi trudami. źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Lotne brygady, Gazeta Krakowska, 2002-04-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stargałem +(e)m stargał	stargałam +(e)m stargała	stargałom +(e)m stargało	stargaliśmy +(e)śmy stargali	stargałyśmy +(e)śmy stargały
2 os.	stargałeś +(e)ś stargał	stargałaś +(e)ś stargała	stargałoś +(e)ś stargało	stargaliście +(e)ście stargali	stargałyście +(e)ście stargały
3 os.	stargał	stargała	stargało	stargali	stargały

bezosobnik: stargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stargajmy
2 os.	stargaj	stargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stargałbym bym stargał	stargałabym bym stargała	stargałobym bym stargało	stargalibyśmy byśmy stargali	stargałybyśmy byśmy stargały
2 os.	stargałbyś byś stargał	stargałabyś byś stargała	stargałobyś byś stargało	stargalibyście byście stargali	stargałybyście byście stargały
3 os.	stargałby by stargał	stargałaby by stargała	stargałoby by stargało	stargaliby by stargali	stargałyby by stargały

bezosobnik: stargano by

bezokolicznik: stargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: stargawszy

gerundium: starganie

imiesłów przymiotnikowy bierny: stargany

Inne uwagi

Zwykle imb

+

stargać

+

CO + (KOMU)

Zob. targać