rozerwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zniszczyć związki lub zależności istniejące między jakimiś obiektami

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

	Polacy próbowali rozerwać sojusz kozacko-tatarski. źródło: NKJP: Od przyjaźni do wrogości, Dziennik Polski, 2002-05-02
	Gdyby ktoś za pomocą wychowania chciał stworzyć nowy świat społeczny, to przede wszystkim musiałby rozerwać relacje między generacjami, tworząc warunki dla autonomicznego (jak to tylko możliwe) funkcjonowania dziecięcych wspólnot. źródło: NKJP: Danuta Urbaniak-Zając: Pedagogika społeczna w Niemczech: stanowiska teoretyczne i problemy praktyki, 2003
	Nie znam bardziej niebezpiecznej gry politycznej niż próba rozerwania więzi między Europą a Ameryką. źródło: NKJP: Głosy i glosy, Polityka, 2003-03-01
	Podczas gdy w technice kwestionowania odpowiedzialności chodzi o rozerwanie związku między jednostką a jej czynem, w kwestionowaniu szkody chodzi o rozerwanie związku między czynem a jego konsekwencjami. źródło: NKJP: Andrzej Siemaszko: Granice tolerancji: o teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozerwałem +(e)m rozerwał	rozerwałam +(e)m rozerwała	rozerwałom +(e)m rozerwało	rozerwaliśmy +(e)śmy rozerwali	rozerwałyśmy +(e)śmy rozerwały
2 os.	rozerwałeś +(e)ś rozerwał	rozerwałaś +(e)ś rozerwała	rozerwałoś +(e)ś rozerwało	rozerwaliście +(e)ście rozerwali	rozerwałyście +(e)ście rozerwały
3 os.	rozerwał	rozerwała	rozerwało	rozerwali	rozerwały

bezosobnik: rozerwano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozerwijmy
2 os.	rozerwij	rozerwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozerwałbym bym rozerwał	rozerwałabym bym rozerwała	rozerwałobym bym rozerwało	rozerwalibyśmy byśmy rozerwali	rozerwałybyśmy byśmy rozerwały
2 os.	rozerwałbyś byś rozerwał	rozerwałabyś byś rozerwała	rozerwałobyś byś rozerwało	rozerwalibyście byście rozerwali	rozerwałybyście byście rozerwały
3 os.	rozerwałby by rozerwał	rozerwałaby by rozerwała	rozerwałoby by rozerwało	rozerwaliby by rozerwali	rozerwałyby by rozerwały

bezosobnik: rozerwano by

bezokolicznik: rozerwać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozerwawszy

gerundium: rozerwanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozerwany

odpowiednik aspektowy: rozrywać

+

rozerwać

+

CO

Zob. rwać