-
1.b
książk. pejorat. świadczący o tym, że ktoś odznacza się konformizmem -
[konformistyczny] lub [kąformistyczny]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
sprzeczne: nonkonformistyczny
-
- postawa konformistyczna; zachowanie konformistyczne
- konformistyczny wobec kogoś/czegoś
-
Taka sytuacja to wynik konformistycznej i krótkowzrocznej polityki rządu i parlamentu.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
Mówił, że zbyt łatwo ulegamy konformistycznym postawom i wygodnictwu.
źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988
Jak daleko mogłyby się posunąć te jego konformistyczne gesty?
źródło: NKJP: Paweł Goźliński: Rok wieszcza, Gazeta Wyborcza, 1998-10-16
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. konformistyczny
konformistyczny
konformistyczny
konformistyczne
konformistyczna
D. konformistycznego
konformistycznego
konformistycznego
konformistycznego
konformistycznej
C. konformistycznemu
konformistycznemu
konformistycznemu
konformistycznemu
konformistycznej
B. konformistycznego
konformistycznego
konformistyczny
konformistyczne
konformistyczną
N. konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
konformistyczną
Ms. konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
konformistycznej
W. konformistyczny
konformistyczny
konformistyczny
konformistyczne
konformistyczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. konformistyczni
konformistyczni
konformistyczne
konformistyczne
D. konformistycznych
konformistycznych
konformistycznych
konformistycznych
C. konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
konformistycznym
B. konformistycznych
konformistycznych
konformistycznych
konformistyczne
N. konformistycznymi
konformistycznymi
konformistycznymi
konformistycznymi
Ms. konformistycznych
konformistycznych
konformistycznych
konformistycznych
W. konformistyczni
konformistyczni
konformistyczne
konformistyczne
-
Od: konformizm