wytargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

działając siłą, wyrwać coś z jakiegoś miejsca

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	A Bastek wytargał ostatnio z gazety stronę z kandydatkami na Miss i tak się do nich mizdrzył, popisywał, że myślałam, że pęknę ze śmiechu. źródło: NKJP: Internet
	[...] sięgnęła po kępkę pokrzyw, gołą ręką wytargała je z korzeniami z ziemi, rzuciła na suche redliny na kartoflanym polu. źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
	Przez ostatnie kilka lat ośrodek stoi już pusty i opuszczony. Dewastowany i rozkradany, stał się kopalnią surowców wtórnych. Ze ścian, podłóg i sufitów wytargano wszystko, co się tylko dało. źródło: NKJP: Marek Nycz: Beskidzki bankrut, Trybuna Śląska, 2002-06-21
	Trwa odbudowa domów po piątkowej wichurze. [...] – To wszystko trwało zaledwie 15 sekund. Wybiegłam na pole. Przy mnie wytargało 12 arkuszy blachy. Leciały wysoko, ponad ten jawor, co go tu widać, aż do sąsiada. źródło: NKJP: Elżbieta Machoczek: Obliczają straty, Gazeta Krakowska, 2004-11-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałem +(e)m wytargał	wytargałam +(e)m wytargała	wytargałom +(e)m wytargało	wytargaliśmy +(e)śmy wytargali	wytargałyśmy +(e)śmy wytargały
2 os.	wytargałeś +(e)ś wytargał	wytargałaś +(e)ś wytargała	wytargałoś +(e)ś wytargało	wytargaliście +(e)ście wytargali	wytargałyście +(e)ście wytargały
3 os.	wytargał	wytargała	wytargało	wytargali	wytargały

bezosobnik: wytargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytargajmy
2 os.	wytargaj	wytargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałbym bym wytargał	wytargałabym bym wytargała	wytargałobym bym wytargało	wytargalibyśmy byśmy wytargali	wytargałybyśmy byśmy wytargały
2 os.	wytargałbyś byś wytargał	wytargałabyś byś wytargała	wytargałobyś byś wytargało	wytargalibyście byście wytargali	wytargałybyście byście wytargały
3 os.	wytargałby by wytargał	wytargałaby by wytargała	wytargałoby by wytargało	wytargaliby by wytargali	wytargałyby by wytargały

bezosobnik: wytargano by

bezokolicznik: wytargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytargawszy

gerundium: wytarganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytargany

+

wytargać

+

CO + (SKĄD)

Zob. targać