wytargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. z trudem wynieść kogoś lub coś ciężkiego

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	wytaskać wytaszczyć
	hiperonimy:	wynieść

wytargać bagaż, kufry, siaty, walizkę, worek (jabłek, ziemniaków...); (śpiącego) malucha, pijanego
wytargać kogoś/coś do przedpokoju
wytargać kogoś/coś na górę, na środek
wytargać kogoś/coś z chałupy, z domu, z samochodu, z wanny
wytargać kogoś za nogi

	Nazbierało ci się trochę śmieci, jakaś butelka po winie „Byk”, puszki po konserwie „Turystyczna”, worki po mleku, papiery i inne paskudztwo. Musisz to wytargać z chałupy, bo będzie śmierdzieć. źródło: NKJP: W. Hagedorny: Rozsądek i okolice: Śmieć do woli w wolnym kraju, Tygodnik Ciechanowski, 2002-05-03
	- A te belki na stoły i ławy zwoziłem na sam dół do heblowania, aby potem ponownie wytargać na górę. źródło: NKJP: Nadzieja pod prąd, Dziennik Polski, 2003-06-27
	Komisarz pochylił się nad nim. Chwycił go za kołnierz garnituru i wytargał do przedpokoju. Nie zwracając uwagi na płaczącą Ritę [...], otworzył drzwi i wywalił przez nie szczupłe ciało swojego zięcia źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
	Tak samo wytarganie śpiącego malucha z samochodu i pójście w ulewie do bankomatu oddalonego o 5 metrów też będzie utrudnianiem sobie życia, a nie zapewnieniem bezpieczeństwa dziecku. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałem +(e)m wytargał	wytargałam +(e)m wytargała	wytargałom +(e)m wytargało	wytargaliśmy +(e)śmy wytargali	wytargałyśmy +(e)śmy wytargały
2 os.	wytargałeś +(e)ś wytargał	wytargałaś +(e)ś wytargała	wytargałoś +(e)ś wytargało	wytargaliście +(e)ście wytargali	wytargałyście +(e)ście wytargały
3 os.	wytargał	wytargała	wytargało	wytargali	wytargały

bezosobnik: wytargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytargajmy
2 os.	wytargaj	wytargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałbym bym wytargał	wytargałabym bym wytargała	wytargałobym bym wytargało	wytargalibyśmy byśmy wytargali	wytargałybyśmy byśmy wytargały
2 os.	wytargałbyś byś wytargał	wytargałabyś byś wytargała	wytargałobyś byś wytargało	wytargalibyście byście wytargali	wytargałybyście byście wytargały
3 os.	wytargałby by wytargał	wytargałaby by wytargała	wytargałoby by wytargało	wytargaliby by wytargali	wytargałyby by wytargały

bezosobnik: wytargano by

bezokolicznik: wytargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytargawszy

gerundium: wytarganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytargany

+

wytargać

+

KOGO/CO + (SKĄD) + (DOKĄD)

Zob. targać