wytargać - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. nakłonić kogoś, żeby coś dał lub sprzedał

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

	Odkurzone i wytargane kasety od starszego brata krążą wśród młodego pokolenia. źródło: NKJP: Grażyna Bednarek: Z proletaryackim pozdrowieniem, Dziennik Zachodni, 2004-01-26
	Jakoś nie mam problemów z wytarganiem numeru i obojętnie, czy pracuje w kasie, czy chodzi wolno, po prostu chwila rozmowy, na koniec zapytasz się o numer [...]. źródło: NKJP: Internet
	No więc już pierwsze oszustwo mamy za sobą. Wytarganie kasy Polakom, cwaniakom, którzy się nie dadzą rypać za nic, po sześciu śpią w śpiworach nielegalnie. źródło: NKJP: Bartłomiej Dobroczyński: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999
	[...] wytargał od pracownika kasę za moją fatygę. źródło: Internet: forum.gk24.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałem +(e)m wytargał	wytargałam +(e)m wytargała	wytargałom +(e)m wytargało	wytargaliśmy +(e)śmy wytargali	wytargałyśmy +(e)śmy wytargały
2 os.	wytargałeś +(e)ś wytargał	wytargałaś +(e)ś wytargała	wytargałoś +(e)ś wytargało	wytargaliście +(e)ście wytargali	wytargałyście +(e)ście wytargały
3 os.	wytargał	wytargała	wytargało	wytargali	wytargały

bezosobnik: wytargano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytargajmy
2 os.	wytargaj	wytargajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytargałbym bym wytargał	wytargałabym bym wytargała	wytargałobym bym wytargało	wytargalibyśmy byśmy wytargali	wytargałybyśmy byśmy wytargały
2 os.	wytargałbyś byś wytargał	wytargałabyś byś wytargała	wytargałobyś byś wytargało	wytargalibyście byście wytargali	wytargałybyście byście wytargały
3 os.	wytargałby by wytargał	wytargałaby by wytargała	wytargałoby by wytargało	wytargaliby by wytargali	wytargałyby by wytargały

bezosobnik: wytargano by

bezokolicznik: wytargać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytargawszy

gerundium: wytarganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytargany

	+	wytargać	+	CO + (od KOGO)
	+	wytargać	+	CO + (KOMU)

Zob. targać