rozpłukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że pod wpływem wody lub innego płynu coś zmieni swoją konsystencję i utraci dawny wygląd albo się rozpuści

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	No i sam kanał – nie tylko wykopany, ale lewy jego brzeg przemyślnie ukształtowany z kruszywa i ziemi, nieprzepuszczalnego iłu i humusu, by rośliny związały wszystko. Mimo upływu czasu nie rozsunął się, a woda go nie rozpłukała. źródło: Internet: opole.gosc.pl
	[...] główna hala miała zachowane freski: nad ołtarzem Bóg Ojciec w geście stworzenia, z boku jakiś święty, już znacznie rozpłukany deszczem, ale ciągle widoczny [...]. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	A nic się nie stanie, jak deszcz rozpłucze ten proszek i taki roztwór trafi do ziemi? Nie zaszkodzi roślinom? źródło: Internet: forum.haszysz.com
	Zadaniem rury wlewowej jest zapobieganie rozpłukaniu, segregacji i zanieczyszczeniu mieszanki betonowej w czasie doprowadzania jej do dna wykopu [...] źródło: Internet: baskonsolosluk.ch

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłukałem +(e)m rozpłukał	rozpłukałam +(e)m rozpłukała	rozpłukałom +(e)m rozpłukało	rozpłukaliśmy +(e)śmy rozpłukali	rozpłukałyśmy +(e)śmy rozpłukały
2 os.	rozpłukałeś +(e)ś rozpłukał	rozpłukałaś +(e)ś rozpłukała	rozpłukałoś +(e)ś rozpłukało	rozpłukaliście +(e)ście rozpłukali	rozpłukałyście +(e)ście rozpłukały
3 os.	rozpłukał	rozpłukała	rozpłukało	rozpłukali	rozpłukały

bezosobnik: rozpłukano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpłuczmy
2 os.	rozpłucz	rozpłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłukałbym bym rozpłukał	rozpłukałabym bym rozpłukała	rozpłukałobym bym rozpłukało	rozpłukalibyśmy byśmy rozpłukali	rozpłukałybyśmy byśmy rozpłukały
2 os.	rozpłukałbyś byś rozpłukał	rozpłukałabyś byś rozpłukała	rozpłukałobyś byś rozpłukało	rozpłukalibyście byście rozpłukali	rozpłukałybyście byście rozpłukały
3 os.	rozpłukałby by rozpłukał	rozpłukałaby by rozpłukała	rozpłukałoby by rozpłukało	rozpłukaliby by rozpłukali	rozpłukałyby by rozpłukały

bezosobnik: rozpłukano by

bezokolicznik: rozpłukać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpłukawszy

gerundium: rozpłukanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpłukany

odpowiednik aspektowy: rozpłukiwać

+

rozpłukać

+

CO

Zob. płukać