deklinować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. bardzo często używać w tekstach danego wyrazu w różnych formach gramatycznych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

	Akurat zbliżał się zjazd PZPR i cała prasa deklinowała to słowo - „Zjazd”, „Zjazdowi”, „Zjazdem”. źródło: NKJP: W cieniu cenzury, Dziennik Polski, 2003-07-25
	Czyż nie dziwnym jest, iż choć w tekście powtarzane jest słowo „Holocaust”, to ani razu nie pada słowo „Niemcy”, natomiast słowa „Polacy” i „Armia Krajowa” deklinowane są nieustannie? źródło: NKJP: Tadeusz Filipkowski: Pogrom w Ejszyszkach, Gazeta Wyborcza, 1996-08-10
	Jak wszyscy wiemy, artyście [...] mało kto dorówna w sztuce przeklinania, ale kiedy jako ekranowy Leon do znudzenia deklinuje po łacinie przymiotnik „krzywy”, to martwego języka ożywić mu się nie udaje, zaś dwuznaczność wypada trywialnie. źródło: NKJP: Tronowicz, Rozwadowski: Jatka na cmentarzu, Dziennik Bałtycki, 2006-07-22
	Terroryzm, terroryzmu, terroryzmowi, z terroryzmem... Oto najczęściej deklinowane słowo w naszych czasach. źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Głową o mur Kremla, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	deklinowałem +(e)m deklinował	deklinowałam +(e)m deklinowała	deklinowałom +(e)m deklinowało	deklinowaliśmy +(e)śmy deklinowali	deklinowałyśmy +(e)śmy deklinowały
2 os.	deklinowałeś +(e)ś deklinował	deklinowałaś +(e)ś deklinowała	deklinowałoś +(e)ś deklinowało	deklinowaliście +(e)ście deklinowali	deklinowałyście +(e)ście deklinowały
3 os.	deklinował	deklinowała	deklinowało	deklinowali	deklinowały

bezosobnik: deklinowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę deklinował będę deklinować	będę deklinowała będę deklinować	będę deklinowało będę deklinować	będziemy deklinowali będziemy deklinować	będziemy deklinowały będziemy deklinować
2 os.	będziesz deklinował będziesz deklinować	będziesz deklinowała będziesz deklinować	będziesz deklinowało będziesz deklinować	będziecie deklinowali będziecie deklinować	będziecie deklinowały będziecie deklinować
3 os.	będzie deklinował będzie deklinować	będzie deklinowała będzie deklinować	będzie deklinowało będzie deklinować	będą deklinowali będą deklinować	będą deklinowały będą deklinować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		deklinujmy
2 os.	deklinuj	deklinujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	deklinowałbym bym deklinował	deklinowałabym bym deklinowała	deklinowałobym bym deklinowało	deklinowalibyśmy byśmy deklinowali	deklinowałybyśmy byśmy deklinowały
2 os.	deklinowałbyś byś deklinował	deklinowałabyś byś deklinowała	deklinowałobyś byś deklinowało	deklinowalibyście byście deklinowali	deklinowałybyście byście deklinowały
3 os.	deklinowałby by deklinował	deklinowałaby by deklinowała	deklinowałoby by deklinowało	deklinowaliby by deklinowali	deklinowałyby by deklinowały

bezosobnik: deklinowano by

bezokolicznik: deklinować

imiesłów przysłówkowy współczesny: deklinując

gerundium: deklinowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: deklinujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: deklinowany

+

deklinować

+

CO

łac. dēclīnāre 'zbaczać, odwracać; zginać; odmieniać'