-
1.a
taki, który ma trudności ze skupieniem uwagi na wykonywanych czynnościach i stale coś myli lub czegoś zapomina -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- roztargniony chłopiec, człowiek, dyrektor, kucharz, lekarz, naukowiec, pasażer, profesor, użytkownik, właściciel; roztargniona kobieta
- lekko, nieco; niezwykle roztargniony
- roztargniony i nieobecny duchem, roztargniony i roztrzepany, roztargniony i zapominalski
-
- Eric mógł być trochę roztargniony, mogło mu brakować koncentracji - mówił krótko po podpisaniu kontraktu - już od lata trwały negocjacje i nie mogliśmy dojść do porozumienia. Niepewność przyszłości mogła go denerwować, nawet złościć, przeszkadzać w osiągnięciu normalnej dyspozycji.
źródło: NKJP: Wojciech Michałowicz: Hokej. Rekordowy kontrakt w NHL, Gazeta Wyborcza, 1997-12-19
Osoba działająca „histerycznie” zwykle mówi dużo i głośno, często przesadza, jest egzaltowana [...]. Często zmienia nastroje. Może też mieć trudności w skupieniu się przez dłuższy czas na jednej sprawie. Jest zwykle rozproszona i roztargniona.
źródło: NKJP: Jacek Santorski: Jak żyć żeby nie zwariować, 2003
Moja koleżanka zachowywała się tego dnia dosyć dziwnie. Była wyraźnie roztargniona i jakby nieobecna duchem. Zapomniała mi podziękować za prezent, nie spytała ani słowem o moje dziecko, nie zaparzyła mi nawet kawy.
źródło: NKJP: Maria Wedyk: Nie wyklucza się motywu samobójstwa, Akant, 2008-01
Ty sobie wyobraź, że mam bardzo roztargnionego przyjaciela. Pewnego razu, będąc w Afryce na safari, zamiast strzelby zabrał ze sobą parasol.
źródło: NKJP: Kawały barowe, CKM, nr 08/08, 2000
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. roztargniony
roztargniony
roztargniony
roztargnione
roztargniona
D. roztargnionego
roztargnionego
roztargnionego
roztargnionego
roztargnionej
C. roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionej
B. roztargnionego
roztargnionego
roztargniony
roztargnione
roztargnioną
N. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnioną
Ms. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionej
W. roztargniony
roztargniony
roztargniony
roztargnione
roztargniona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. roztargnieni
roztargnieni
roztargnione
roztargnione
D. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
C. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
B. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnione
N. roztargnionymi
roztargnionymi
roztargnionymi
roztargnionymi
Ms. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
W. roztargnieni
roztargnieni
roztargnione
roztargnione
-
Pierwotnie imiesłów od przedrostkowego czasownika roz-targnąć 'siłą rozerwać na części; rozdzielić' (zob. targać). Wyraz rozpowszechniony w XVIII w. jako kalka fr. distrait, następnie niem. zerstreut (Bańk)
-
Zob. też: