-
1.b
świadczący o tym, że ktoś ma trudności ze skupieniem uwagi na wykonywanych czynnościach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- roztargniony głos, ruch, ton, uśmiech, wyraz twarzy, wzrok; roztargniona mina; roztargnione spojrzenie; roztargniony oczy
-
Na jego twarzy błąkał się roztargniony uśmiech, zdawało się, że z tym uśmiechem od nas odchodzi, że odszedł, że nieobecny wśród nas, jest z nią, z Jacqueline.
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002
Sprzedawca przywitał Iris beznamiętnie, lecz jego wzrok był roztargniony. Widać był zabiegany lub nie mógł czegoś znaleźć.
źródło: Internet: filestorm.forumoteka.pl
Ona jedynie stwierdzała fakt wyraźnie roztargnionym głosem. Myślała o czymś innym. Chyba o mnie, bo to we mnie wpatrywała się z taką uwagą.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
[...] młody mężczyzna, siedzący pod ścianą w pozie znamionującej głębokie zamyślenie czy też po prostu roztargnienie, uśmiechnął się nieznacznie, a jego roztargnione oczy zalśniły blaskiem nagle obudzonego zainteresowania.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. roztargniony
roztargniony
roztargniony
roztargnione
roztargniona
D. roztargnionego
roztargnionego
roztargnionego
roztargnionego
roztargnionej
C. roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionemu
roztargnionej
B. roztargnionego
roztargnionego
roztargniony
roztargnione
roztargnioną
N. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnioną
Ms. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionej
W. roztargniony
roztargniony
roztargniony
roztargnione
roztargniona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. roztargnieni
roztargnieni
roztargnione
roztargnione
D. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
C. roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
roztargnionym
B. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnione
N. roztargnionymi
roztargnionymi
roztargnionymi
roztargnionymi
Ms. roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
roztargnionych
W. roztargnieni
roztargnieni
roztargnione
roztargnione
-
Pierwotnie imiesłów od przedrostkowego czasownika roz-targnąć 'siłą rozerwać na części; rozdzielić' (zob. targać). Wyraz rozpowszechniony w XVIII w. jako kalka fr. distrait, następnie niem. zerstreut (Bańk)
-
Zob. też: