-
1.a
taki, który ma trudności ze skupieniem uwagi na wykonywanych czynnościach i kojarzeniem faktów -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- dziwnie rozkojarzony
-
Na pewno bramka kontaktowa dodała rywalom skrzydeł. Moi zawodnicy w końcówce byli dziwnie rozkojarzeni i zdekoncentrowani.
źródło: NKJP: (PAWLO): Piorunująca końcówka, Dziennik Polski, 2006-08-07
Chyba źle spojrzałeś na oznakowanie. Och, z jakimi rozkojarzonymi osobami ja tu muszę się borykać!
źródło: NKJP: Internet
Rzeczywiście na przyjęciu u Janusza W. poznałem takiego rozkojarzonego, gadającego czasem od rzeczy, ale ostatecznie z sensem, nadającego na innych niż inni falach, faceta i jakoś polubiliśmy się.
źródło: NKJP: Stefan Pastuszewski: Chirurg realny, Akant, 2006-12
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozkojarzony
rozkojarzony
rozkojarzony
rozkojarzone
rozkojarzona
D. rozkojarzonego
rozkojarzonego
rozkojarzonego
rozkojarzonego
rozkojarzonej
C. rozkojarzonemu
rozkojarzonemu
rozkojarzonemu
rozkojarzonemu
rozkojarzonej
B. rozkojarzonego
rozkojarzonego
rozkojarzony
rozkojarzone
rozkojarzoną
N. rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzoną
Ms. rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonej
W. rozkojarzony
rozkojarzony
rozkojarzony
rozkojarzone
rozkojarzona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozkojarzeni
rozkojarzeni
rozkojarzone
rozkojarzone
D. rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzonych
C. rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
rozkojarzonym
B. rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzone
N. rozkojarzonymi
rozkojarzonymi
rozkojarzonymi
rozkojarzonymi
Ms. rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzonych
rozkojarzonych
W. rozkojarzeni
rozkojarzeni
rozkojarzone
rozkojarzone
-
Zob. kojarzyć
-
Zob. też: