dopukać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

w rezultacie uporczywych starań wpłynąć na czyjeś emocje albo sposób myślenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Tak zredagowaną informacją można otworzyć oczy i dopukać się do świadomości ludzi, którzy od dawna przestali silić się na własną ocenę rzeczywistości. źródło: Internet: forum.bioslone.pl
	Zdaniem K. Wileńskiego dziś system kształcenia muzycznego w szkołach daleki jest do ideału, a wybory muzyczne uczniów nie zawsze są trafione. - Dlatego może właśnie może w taki sposób łatwiej będzie dopukać się do młodego człowieka [...] i powiedzieć: posłuchaj, przecież mamy taką skarbnicę muzyki wielkiej. źródło: Internet: dami24.pl
	Jan Twardowski, duchowny i poeta, starający się dopukać do innych, aby usłyszeli, zamyślili się, obejrzeli się i dostrzegli siebie, bliskich sobie ludzi, psa na ulicy, spadający liść z drzewa i w tym wszystkim Boga. źródło: Internet: dk.com.ua
	Jak dopukać się [...]. do serca wychowanka, co mu zaproponować, aby go nie zrazić i co uczynić wtedy, kiedy wydaje się że wszystko stracone? źródło: Internet: bibrka-sdb.org

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopukałem się +(e)m się dopukał	dopukałam się +(e)m się dopukała	dopukałom się +(e)m się dopukało	dopukaliśmy się +(e)śmy się dopukali	dopukałyśmy się +(e)śmy się dopukały
2 os.	dopukałeś się +(e)ś się dopukał	dopukałaś się +(e)ś się dopukała	dopukałoś się +(e)ś się dopukało	dopukaliście się +(e)ście się dopukali	dopukałyście się +(e)ście się dopukały
3 os.	dopukał się	dopukała się	dopukało się	dopukali się	dopukały się

bezosobnik: dopukano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopukajmy się
2 os.	dopukaj się	dopukajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopukałbym się bym się dopukał	dopukałabym się bym się dopukała	dopukałobym się bym się dopukało	dopukalibyśmy się byśmy się dopukali	dopukałybyśmy się byśmy się dopukały
2 os.	dopukałbyś się byś się dopukał	dopukałabyś się byś się dopukała	dopukałobyś się byś się dopukało	dopukalibyście się byście się dopukali	dopukałybyście się byście się dopukały
3 os.	dopukałby się by się dopukał	dopukałaby się by się dopukała	dopukałoby się by się dopukało	dopukaliby się by się dopukali	dopukałyby się by się dopukały

bezosobnik: dopukano by się

bezokolicznik: dopukać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

dopukawszy się

gerundium: dopukanie się

odpowiednik aspektowy: dopukiwać się

+

dopukać się

+

do KOGO/CZEGO + (aby ZDANIE|by ZDANIE|żeby ZDANIE)

Zob. pukać