wykurować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. poddać się działaniu zabiegów, leków i innych podobnych rzeczy i dzięki temu powrócić do zdrowia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

synonimy:

wyleczyć się

	Ten pierwszy co prawda narzekał na drobną kontuzję, dlatego zrezygnował z gry w reprezentacji B przeciwko Turcji, ale do meczu z Odrą powinien się już wykurować. źródło: NKJP: (JAŹ): Z szacunkiem, ale..., Trybuna Śląska, 2004-09-11
	Ale nawet po operacji żona niedomaga. Islamuddin chciałby ją wywieźć z Kabulu za granicę. [...] Wykurowałaby się, przeczekała wojnę. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Świątobliwy mudżahedin Mikołaj, Gazeta Wyborcza, 1994-12-27
	Po przestrzeleniu uda na froncie włoskim i zagrożeniu gangreną chciano mu amputować nogę, ale się na to nie zgodził i wykurował się ziołami przynoszonymi przez matkę towarzysza niedoli. źródło: Barbara Michejda-Pinno, Mój ojciec Władysław Michejda, „Kalendarz Cieszyński”, 2013 (pl.wikiquote.org)
	Nie wiadomo, czy lider defensywy zdąży się wykurować z poważnej infekcji przed zakończeniem rundy. źródło: NKJP: (PAN): A klasa piłkarska Kraków, grupa II, Dziennik Polski, 2005-10-10
	Tadeusz Błażusiak już wykurował się po kontuzji kolana i wrócił na trasy halowych mistrzostw świata w trialu motocyklowym. źródło: NKJP: (BK): Błażusiak wrócił, Gazeta Krakowska, 2007-02-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykurowałem się +(e)m się wykurował	wykurowałam się +(e)m się wykurowała	wykurowałom się +(e)m się wykurowało	wykurowaliśmy się +(e)śmy się wykurowali	wykurowałyśmy się +(e)śmy się wykurowały
2 os.	wykurowałeś się +(e)ś się wykurował	wykurowałaś się +(e)ś się wykurowała	wykurowałoś się +(e)ś się wykurowało	wykurowaliście się +(e)ście się wykurowali	wykurowałyście się +(e)ście się wykurowały
3 os.	wykurował się	wykurowała się	wykurowało się	wykurowali się	wykurowały się

bezosobnik: wykurowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykurujmy się
2 os.	wykuruj się	wykurujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykurowałbym się bym się wykurował	wykurowałabym się bym się wykurowała	wykurowałobym się bym się wykurowało	wykurowalibyśmy się byśmy się wykurowali	wykurowałybyśmy się byśmy się wykurowały
2 os.	wykurowałbyś się byś się wykurował	wykurowałabyś się byś się wykurowała	wykurowałobyś się byś się wykurowało	wykurowalibyście się byście się wykurowali	wykurowałybyście się byście się wykurowały
3 os.	wykurowałby się by się wykurował	wykurowałaby się by się wykurowała	wykurowałoby się by się wykurowało	wykurowaliby się by się wykurowali	wykurowałyby się by się wykurowały

bezosobnik: wykurowano by się

bezokolicznik: wykurować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykurowawszy się

gerundium: wykurowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kurować się

	+	wykurować się	+	CZYM
	+	wykurować się	+	po CZYM \| z CZEGO