zaanonsować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przest. poinformować o tym, kto przychodzi jako gość, podając jego nazwisko

[zaanõsować] lub [zaanonsować]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

hiperonimy:

poinformować
powiadomić

	Pan Bielecki przyszedł - zaanonsowała. Nie dosłyszałem odpowiedzi, lecz Barbara odsunęła się nieco i w drzwiach gabinetu Prochyry pojawił się Buczak. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997
	Pewnego dnia służący zaanonsował mi pana Wróblewskiego, nauczyciela szkoły powszechnej w kolonii Dębe. źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
	Gdy okazał wizytówkę, portier z szacunkiem wprowadził go do windy. Wskazał piętro i biuro. Tam sekretarka odebrała wizytówkę i zaanonsowała go szefowi. Po chwili w drzwiach gabinetu stanął wczorajszy dziad z parku. źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
	Natychmiast zostałem zaanonsowany dziekanowi, który osobiście wyszedł do sekretariatu mnie powitać. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaanonsowałem +(e)m zaanonsował	zaanonsowałam +(e)m zaanonsowała	zaanonsowałom +(e)m zaanonsowało	zaanonsowaliśmy +(e)śmy zaanonsowali	zaanonsowałyśmy +(e)śmy zaanonsowały
2 os.	zaanonsowałeś +(e)ś zaanonsował	zaanonsowałaś +(e)ś zaanonsowała	zaanonsowałoś +(e)ś zaanonsowało	zaanonsowaliście +(e)ście zaanonsowali	zaanonsowałyście +(e)ście zaanonsowały
3 os.	zaanonsował	zaanonsowała	zaanonsowało	zaanonsowali	zaanonsowały

bezosobnik: zaanonsowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaanonsujmy
2 os.	zaanonsuj	zaanonsujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaanonsowałbym bym zaanonsował	zaanonsowałabym bym zaanonsowała	zaanonsowałobym bym zaanonsowało	zaanonsowalibyśmy byśmy zaanonsowali	zaanonsowałybyśmy byśmy zaanonsowały
2 os.	zaanonsowałbyś byś zaanonsował	zaanonsowałabyś byś zaanonsowała	zaanonsowałobyś byś zaanonsowało	zaanonsowalibyście byście zaanonsowali	zaanonsowałybyście byście zaanonsowały
3 os.	zaanonsowałby by zaanonsował	zaanonsowałaby by zaanonsowała	zaanonsowałoby by zaanonsowało	zaanonsowaliby by zaanonsowali	zaanonsowałyby by zaanonsowały

bezosobnik: zaanonsowano by

bezokolicznik: zaanonsować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaanonsowawszy

gerundium: zaanonsowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaanonsowany

odpowiednik aspektowy: anonsować

	+	zaanonsować	+	KOGO + (KOMU)
	+	zaanonsować	+	MOWA WPROST + (KOMU)