slawistyczny

Na studia Cybulski wrócił w roku 1836. Po dwóch latach doktoryzował się pod kierunkiem prof. Johanna Droysena, rozprawę poświęcił historii starożytnego Rzymu. Potem za radą promotora zajął się zgłębianiem wiedzy slawistycznej.

źródło: NKJP: Andrzej Krajewski: Waleczny filolog, Gazeta Wrocławska, 2003-07-25

[...] różne aspekty reformy stołypinowskiej, jak zresztą i inne zagadnienia tego okresu, poruszane są też (choć nie nazbyt często) w artykułach, które pojawiają się na łamach radzieckich i zachodnich czasopism historycznych i slawistycznych.

źródło: NKJP: Ludwik Bazylow: Ostatnie lata Rosji Carskiej. Rządy Stołypina, 2008

Na przełomie XIX i XX w. w związku z ożywieniem studiów slawistycznych pojawiają się prace poświęcone dziejom i kulturze polskiej.

źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009

IPA niezbyt dobrze nadaje się do zapisu wymowy języków słowiańskich, głównie ze względu na brak liter dla afrykat. Dlatego slawiści zazwyczaj stosują odrębny Slawistyczny Alfabet Fonetyczny.

źródło: NKJP: Internet

Dobrovský wrócił do Pragi, gdzie dalej pracował jako uznany naukowiec z państwowej pensji, a także z zasiłków hrabiego Nosticů. W tamtym czasie napisał większość swoich filologicznych i historiograficznych prac o tematyce slawistycznej.

źródło: NKJP: Internet