-
2.
pot. błąd albo nieudane przedsięwzięcie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Zawsze pracując nad spektaklem, staram się odgadnąć, jaki ma być w środku człowiek, którego gram. Jeśli się uda, to świetnie. Ale istnieje też ryzyko, że popełnię skuchę i uprę się na coś, co nie było intencją autora.
źródło: NKJP: Magdalena Janowska: Toruń: Wilamy 2009: Sezon należy do Sławka Maciejewskiego, Gazeta Pomorska, 2010-03-29
Widza nie obchodzi to, czy ja gram rolę po raz setny czy pięćdziesiąty – on przychodzi po raz pierwszy i zawsze staram się o tym pamiętać. Trzeba też czasami popełnić błędy, zrobić jakąś skuchę. Takie podejście pozwala na uniknięcie rutyny.
źródło: NKJP: Teresa Gałczyńska: Srebrne wesele, Gazeta Poznańska, 2006-08-12
[...] matura z polskiego na poziomie podstawowym przygotowana została dla ucznia przeciętnego, który został odpowiednio przygotowany [...]. Ta asekuracja wydaje się zrozumiała: w przypadku egzaminu dla wszystkich nie może być żadnej skuchy; wszelkie wieloznaczności, a o nie w przypadku języka polskiego bardzo łatwo, podważałyby sens nowej matury jako takiej.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Matury tortury, Polityka, 2005-05-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skucha
skuchy
D. skuchy
skuch
C. skusze
skuchom
B. skuchę
skuchy
N. skuchą
skuchami
Ms. skusze
skuchach
W. skucho
skuchy
-
Rzeczownik z ekspresywnym przyrostkiem -cha od skuć (się); zob. kuć