ostukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

kilkakrotnie uderzyć lekko w twardą powierzchnię, powodując powstawanie głuchego odgłosu, aby zbadać tę rzecz

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

synonimy:

opukać

	[...] obuchem ciesielskiego toporka ostukał odkryte piwnice i fundamenty kościoła św. Szczepana i collegium, po czym zawyrokował: Wytrzyma, możemy budować. źródło: NKJP: Pałac pełen sztuki, Dziennik Polski, 2002-01-18
	Żywica jest trwała, wygląda ohydnie, ale można ją pomalować na kolor imitujący brąz. Dopóki ktoś tego nie ostuka, będzie przekonany, że to pomnik z brązu. źródło: NKJP: Witold Olender: Pomnik?, Mazowieckie To i Owo, 2006-07-16
	Wypełniony po sufit dojrzewającymi kręgami parmezanu magazyn nazywany jest skarbcem. [...] Specjalista „od młoteczka” (battitore), ostukawszy je, zdecyduje, czy ser jest gotów do sprzedaży. źródło: NKJP: Alicja Dąbrowska: WłochyGazeta Wyborcza, 1995-07-12
	Jak na razie drzwi zostały ostukane przez specjalistyczny młotek i wszyscy obecni przy tym słyszeli wyraźnie, że pod drzwiami znajduje się pusta przestrzeń. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostukałem +(e)m ostukał	ostukałam +(e)m ostukała	ostukałom +(e)m ostukało	ostukaliśmy +(e)śmy ostukali	ostukałyśmy +(e)śmy ostukały
2 os.	ostukałeś +(e)ś ostukał	ostukałaś +(e)ś ostukała	ostukałoś +(e)ś ostukało	ostukaliście +(e)ście ostukali	ostukałyście +(e)ście ostukały
3 os.	ostukał	ostukała	ostukało	ostukali	ostukały

bezosobnik: ostukano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ostukajmy
2 os.	ostukaj	ostukajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostukałbym bym ostukał	ostukałabym bym ostukała	ostukałobym bym ostukało	ostukalibyśmy byśmy ostukali	ostukałybyśmy byśmy ostukały
2 os.	ostukałbyś byś ostukał	ostukałabyś byś ostukała	ostukałobyś byś ostukało	ostukalibyście byście ostukali	ostukałybyście byście ostukały
3 os.	ostukałby by ostukał	ostukałaby by ostukała	ostukałoby by ostukało	ostukaliby by ostukali	ostukałyby by ostukały

bezosobnik: ostukano by

bezokolicznik: ostukać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ostukawszy

gerundium: ostukanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ostukany

odpowiednik aspektowy: ostukiwać

+

ostukać

+

CO + (CZYM)

Zob. stukać