-
1.b
nauczycielka języka polskiego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata -
hiperonimy: nauczycielka
-
- emerytowana polonistka
- polonistka jakiegoś gimnazjum, liceum, jakiejś szkoły
- polonistka z jakiegoś gimnazjum, z jakiegoś liceum, z jakiegoś zespołu szkół, z jakiejś szkoły
- polonistka w jakimś gimnazjum, w jakimś liceum, w jakiejś szkole
- historyk i polonistka; pedagog i polonistka
- nauczycielka; koleżanka, żona polonistka
- praca; uczniowie polonistki; (robić coś) pod kierunkiem polonistki
- polonistka coś prowadzi; kogoś pyta
- pracować jako polonistka
-
Zawsze miałam piątkę z polskiego, polonistka chwaliła moje wypracowania i często je w klasie na głos odczytywała.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Polonistka zadała nam domowe wypracowanie: „Jaką porę roku lubię najbardziej i dlaczego”. Ja wybrałem wiosnę, a Jurek zimę.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1961
W płockim ogólniaku zastępczyni dyrektora dwa lata temu zrezygnowała z funkcji, aby przed odejściem na emeryturę wziąć etat polonistki z dużą liczbą godzin nadliczbowych.
źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Najlepsi dyrektorzy szkół tracą na podwyżce pensji nauczycielskich, Gazeta Wyborcza, 1995-02-21
Tekst dyktanda przygotowały polonistki [...]. Nie należał on do prostych.
źródło: NKJP: (FI): Inowrocław. Dyktando... pod dyktando warszawiaków, Gazeta Pomorska, 2010-02-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. polonistka
polonistki
D. polonistki
polonistek
C. polonistce
polonistkom
B. polonistkę
polonistki
N. polonistką
polonistkami
Ms. polonistce
polonistkach
W. polonistko
polonistki