-
2.
przygotowanie do robienia czegoś zdobyte w wyniku wcześniejszego, celowego wykonywania jakichś czynności -
ATEMATYCZNY
-
- dobra, niezła, solidna, świetna, wspaniała, znakomita zaprawa
- mieć, posiadać; zdobyć zaprawę
-
To dla nas niestraszne, mamy dobrą zaprawę sprzed roku, gdy w ciągu trzech tygodni przejechaliśmy prawie 850 km z Ustki wzdłuż Wybrzeża aż na Mazury - powiedzieli przed wyjazdem uczestnicy ubiegłorocznej wyprawy.
źródło: NKJP: (BK): Przez puszczę na rowerze, Dziennik Polski, 2002-07-05
Zaprawę w chodzeniu po górach nasi chłopcy już zdobyli. Rzymianie nie mają jej wcale...
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
Myślę zresztą, że zaprawa baletowa i kondycja tancerki bardzo jej w tych taternickich wyczynach pomogła.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Jak się ma mocną głowę i niezłą zaprawę w piciu, cóż to jest pięć setek?
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
[...] piraci powietrzni Göringa dysponowali nowoczesnym sprzętem i posiadali solidną zaprawę w swoim rzemiośle. Miastom starej Anglii szykował się los Warszawy i Rotterdamu.
źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła : Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaprawa
zaprawy
D. zaprawy
zapraw
C. zaprawie
zaprawom
B. zaprawę
zaprawy
N. zaprawą
zaprawami
Ms. zaprawie
zaprawach
W. zaprawo
zaprawy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ zaprawa + (w CZYM) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego zaprawić / zaprawiać; zob. prawić