zateizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zateizowałem +(e)m zateizował	zateizowałam +(e)m zateizowała	zateizowałom +(e)m zateizowało	zateizowaliśmy +(e)śmy zateizowali	zateizowałyśmy +(e)śmy zateizowały
2 os.	zateizowałeś +(e)ś zateizował	zateizowałaś +(e)ś zateizowała	zateizowałoś +(e)ś zateizowało	zateizowaliście +(e)ście zateizowali	zateizowałyście +(e)ście zateizowały
3 os.	zateizował	zateizowała	zateizowało	zateizowali	zateizowały

bezosobnik: zateizowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zateizujmy
2 os.	zateizuj	zateizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zateizowałbym bym zateizował	zateizowałabym bym zateizowała	zateizowałobym bym zateizowało	zateizowalibyśmy byśmy zateizowali	zateizowałybyśmy byśmy zateizowały
2 os.	zateizowałbyś byś zateizował	zateizowałabyś byś zateizowała	zateizowałobyś byś zateizowało	zateizowalibyście byście zateizowali	zateizowałybyście byście zateizowały
3 os.	zateizowałby by zateizował	zateizowałaby by zateizowała	zateizowałoby by zateizowało	zateizowaliby by zateizowali	zateizowałyby by zateizowały

bezosobnik: zateizowano by

bezokolicznik: zateizować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zateizowawszy

gerundium: zateizowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zateizowany

odpowiednik aspektowy: ateizować

+

zateizować

+

CO