schlastać - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. ostro skrytykować kogoś lub coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	schłostać
	hiperonimy:	skrytykować

	Schlastał tylko biczem satyry mnie i Kajana. źródło: NKJP: Internet
	Redaktor schlasta to piórem. źródło: NKJP: Internet
	[...] Niby łatwo schlastać polskich dystrybutorów za forsowanie różnych „Panów i pań Killer” czy też tak kiczowatych, ekranowych kąsków jak „Amerykańskie ciacho”. źródło: NKJP: Henryk Tronowicz: „Grek Zorba” i „Ostatnie tango w Paryżu” w kinach!, Dziennik Bałtycki, 2011-02-07
	Za ten poziom schlastali go nawet zaprzyjaźnieni dziennikarze. źródło: NKJP: (J.Wil): Szwedo herbu Leliwa, Polityka, 2009-10-03
	Bezlitośnie schlastana przez krytyków, w tym przez Reicha-Ranickiego, ostatnia książka Guntera Grassa sprzedaje się znakomicie. źródło: NKJP: Marcin Baczyński: 47. Międzynarodowe Targi Książki we Frankfurcie nad Menem, Gazeta Wyborcza, 1995-10-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schlastałem +(e)m schlastał	schlastałam +(e)m schlastała	schlastałom +(e)m schlastało	schlastaliśmy +(e)śmy schlastali	schlastałyśmy +(e)śmy schlastały
2 os.	schlastałeś +(e)ś schlastał	schlastałaś +(e)ś schlastała	schlastałoś +(e)ś schlastało	schlastaliście +(e)ście schlastali	schlastałyście +(e)ście schlastały
3 os.	schlastał	schlastała	schlastało	schlastali	schlastały

bezosobnik: schlastano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		schlastajmy schlaszczmy
2 os.	schlastaj schlaszcz	schlastajcie schlaszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	schlastałbym bym schlastał	schlastałabym bym schlastała	schlastałobym bym schlastało	schlastalibyśmy byśmy schlastali	schlastałybyśmy byśmy schlastały
2 os.	schlastałbyś byś schlastał	schlastałabyś byś schlastała	schlastałobyś byś schlastało	schlastalibyście byście schlastali	schlastałybyście byście schlastały
3 os.	schlastałby by schlastał	schlastałaby by schlastała	schlastałoby by schlastało	schlastaliby by schlastali	schlastałyby by schlastały

bezosobnik: schlastano by

bezokolicznik: schlastać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: schlastawszy

gerundium: schlastanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: schlastany

+

schlastać

+

KOGO/CO + (CZYM) + (za CO)

Zob. chlastać