osesek
-
książk. niemowlę lub niedorosłe zwierzę w pierwszym okresie życia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- być oseskiem
-
Wszystkie młode matki już przy pierwszym dziecku gadały do niemowlęcia, nie zwracając uwagi na to, że przecież osesek jeszcze nic nie rozumie.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005
Biedny osesek barana nawet nie przypuszczał, że jego sława po śmierci będzie aż tak wielka.
źródło: NKJP: Wasz Sybaryta: Klub srebrnego widelca, Tygodnik Podhalański, 1999
Pośpiech nie był obcy komisarzowi Dynie, lecz nigdy jeszcze nie przekraczał dozwolonej prędkości z powodu pory karmienia oseska.
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Nie zabijać pająków, 2007
[...] kiedy dowiedziałem się, że w ramach stażu wzięła do domu małego krokodyla, wpadłem w panikę. Na próżno uspokajała mnie, że krokodyl jest oseskiem, że trzyma go w akwarium pod lampą i odda z powrotem do ogrodu, gdy bestia podrośnie [...].
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002
Tylko 5 pierwszych jaj sezonu idzie na sprzedaż, bo jest nikłe prawdopodobieństwo, że będą z nich strusie oseski.
źródło: NKJP: (kbs): Afryka w Głownie, Express Ilustrowany, 2001-10-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osesek
oseski
D. oseska
osesków
C. oseskowi
oseskom
B. oseska
oseski
N. oseskiem
oseskami
Ms. osesku
oseskach
W. osesku
oseski
-
płn. psł. *o(b)sъsъ 'dziecko lub młode ssaka ssące, wysysające mleko matki'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *o(b)sъsati od psł. *sъsati 'ssać'; forma polska jest zdrobnieniem z przyrostkiem -ek < *-ъkъ od st.pol. oses 'młode zwierzę ssące', które kontynuowało płn.psł. *o(b)sъsъ; w zdrobnieniu przy regularnym rozwoju można by było oczekiwać formy *ossek; forma osesek jest utworzona wtórnie na podstawie postaci przypadków zależnych (Bor)
Datacja przybliżona.