-
1.
narzędzie wykonane z szorstkiego materiału, służące do nadawania cienkich, ostrych krawędzi nożom, kosom i innym metalowym przedmiotom do cięcia lub krojenia -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
hiperonimy: narzędzie
-
- osełka do kosy, do noży; do ostrzenia (noży)
- ostrzyć osełką
- ostrzyć na osełce
-
Osełka mu chodziła w ręku, jakby witką śmigał, aż z kosy skry się na pole sypały.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Pod okapem wisi na gwoździu stary sierp. Jego ostrze od wieloletniego ostrzenia osełką jest już cieniutkie jak anielski włos, którym przyozdabia się choinkę na Boże Narodzenie.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
Na osełkach i dużych kamieniach ostrzy noże, nożyczki i naprawia drobne sprzęty.
źródło: NKJP: KOT: Słoneczna strona, Gazeta Poznańska, 2006-08-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osełka
osełki
D. osełki
osełek
C. osełce
osełkom
B. osełkę
osełki
N. osełką
osełkami
Ms. osełce
osełkach
W. osełko
osełki
-
psł. *osla 'kamień do ostrzenia, osełka'
Pierwotne zdrobnienie z przyrostkiem -ka od st.pol. osła 'podłużny kamień do ostrzenia, osełka', które kontynuowało psł. *osla