samouk

  • osoba, która samodzielnie i bez nauczyciela kształci się w jakiejś dziedzinie
  • [samo-uk]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    pozaszkolne formy nauczania

  • synonimy:  autodydakta
    • ambitny, genialny, utalentowany, zdolny; muzyczny samouk
    • samouk w jakiejś dziedzinie
    • amatorzy i samoucy
    • artysta, malarz, muzyk, rzeźbiarz samouk
    • podręcznik, poradnik dla samouków
  • Hamilton to w dużym stopniu samouk: jako dziecko uczył się gry, słuchając płyt z kolekcji ojca.

    źródło: NKJP: Klasycy swingu, Dzień dobry nr 24/08, 2001

    Zdziwiłem się, że zajmuje się pisaniem programów komputerowych, chociaż teoretycznie nie ma do tego żadnego przygotowania.
    - Jestem samoukiem, a poza tym dzięki temu mogę spędzać dużo czasu w domu.

    źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004

    Wiadomo [...], że samouk, nawet najzdolniejszy i najbardziej pracowity, opanuje żądaną dziedzinę w sposób niepełny z braku weryfikacji osiągnięć, ominięć, potknięć lub braku świadomości późniejszej przydatności tego, co w tej chwili wydaje się mało ważne, fragmentów wiedzy z dziedzin pokrewnych.

    źródło: NKJP: Andrzej Wasilewski: Karma - los człowieka, 2002

    Kitesurfing nie toleruje samouków. Często samodzielne próby opanowania latawca kończą się bowiem wleczeniem eksperymentatora przez nadbrzeżne krzaki [...] .

    źródło: NKJP: Piotr Bernabiuk: Między wodą a niebiem, Focus, nr 8, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. samouk
    samoucy
    ndepr
    samouki
    depr
    D. samouka
    samouków
    C. samoukowi
    samoukom
    B. samouka
    samouków
    N. samoukiem
    samoukami
    Ms. samouku
    samoukach
    W. samouku
    samoucy
    ndepr
    samouki
    depr
  • Zob. sam- (< psł. *samъ 'nie mający towarzystwa, samotny, osamotniony; samodzielny'), uczyć

CHRONOLOGIZACJA:
1812, SL
Data ostatniej modyfikacji: 29.03.2017