-
1.
dolna powierzchnia jakiegoś wgłębienia w skorupie ziemskiej -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
- błotniste, kamieniste, żwirowate; wiślane dno
- dno doliny, dołu, jaru, wąwozu; basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki, stawu; kopalni
-
Zszedłem na samo dno tej nieczynnej kopalni.
źródło: NKJP: K.Jakubowski: Z Mickiewiczem na Krymie, Tygodnik Ciechanowski, 2005-02-11
Dziecko, aby stanąć na palcach na dnie basenu, musi mieć co najmniej 1,40 m wzrostu.
źródło: NKJP: Adam Ligiecki: Brodzik potrzebny od zaraz, Echo Dnia, 2004-11-24
Gdy zaczęła się ulewa, chciała schronić się w szałasie na dnie wąwozu.
źródło: NKJP: Piszczałki na cztery strony świata, Dziennik Polski, 2002-07-26 - Magazyn -
Ciągnie, cholera, można wilka złapać - usprawiedliwiał się, rzucając skórki na dno dołu.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dno
dna
D. dna
den
C. dnu
dnom
B. dno
dna
N. dnem
dnami
Ms. dnie
dnach
W. dno
dna
-
+ dno + CZEGO -
psł. *dъno 'spód, dno'