moknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stawać się mokrym pod wpływem deszczu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	Urzędnicy umówili się wczoraj z przedstawicielami schroniska dla zwierząt o godz.12, ale nie przyszli. Przez ponad godzinę mókł na deszczu przedstawiciel schroniska, któremu urzędnicy mieli wskazać miejsce pobytu kociąt. źródło: NKJP: (Ren): Kocięta pod gruzami?, Gazeta Krakowska, 2001-09-25
	Ujęła też bezpretensjonalnością i tym, że jak wszyscy mokła na scenie, nie lękając się deszczu, który pod koniec jej występu ponownie zawitał nad Ostrzeszów. źródło: NKJP: K. Juszczak: Dni Ziemi Ostrzeszowskiej, Czas Ostrzeszowski, 2007
	Nalepiają je niemal wszędzie. Na każdym kawałku wolnego płotu lub muru, na drzwiach kamienic, byle gdzie. Potem te ogłoszenia i plakaty mokną, odrywają się. źródło: NKJP: Ryszard Parka: Zirytowani w Rybniku, Trybuna Śląska, 2004-01-21
	W czasie miesięcznej podróży przemierzyliśmy piaszczyste i suche równiny Sahelu i mokliśmy w strumieniach deszczu w afrykańskim buszu [...]. źródło: NKJP: Niezwykły i gościnny, Dziennik Polski, 2003-12-18
	Były to trójkołowe wózki rowerowe wyposażane w dwuosobową kanapę, a niektóre nawet w taksometr. Z tyłu siedział na siodełku rikszarz, który pedałując, wprawiał pojazd w ruch. Wszystko było w porządku, gdy dopisywała pogoda, gdy jednak padał deszcz, pasażerowie mokli. źródło: NKJP: Riksze, Polityka, 2005-04-26

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mokłem moknąłem +(e)m moknął +(e)m mókł	mokłam moknęłam +(e)m mokła +(e)m moknęła	mokłom moknęłom +(e)m mokło +(e)m moknęło	mokliśmy moknęliśmy +(e)śmy mokli +(e)śmy moknęli	mokłyśmy moknęłyśmy +(e)śmy mokły +(e)śmy moknęły
2 os.	mokłeś moknąłeś +(e)ś moknął +(e)ś mókł	mokłaś moknęłaś +(e)ś mokła +(e)ś moknęła	mokłoś moknęłoś +(e)ś mokło +(e)ś moknęło	mokliście moknęliście +(e)ście mokli +(e)ście moknęli	mokłyście moknęłyście +(e)ście mokły +(e)ście moknęły
3 os.	moknął mókł	mokła moknęła	mokło moknęło	mokli moknęli	mokły moknęły

bezosobnik: moknięto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę moknął będę mókł będę moknąć	będę mokła będę moknęła będę moknąć	będę mokło będę moknęło będę moknąć	będziemy mokli będziemy moknęli będziemy moknąć	będziemy mokły będziemy moknęły będziemy moknąć
2 os.	będziesz moknął będziesz mókł będziesz moknąć	będziesz mokła będziesz moknęła będziesz moknąć	będziesz mokło będziesz moknęło będziesz moknąć	będziecie mokli będziecie moknęli będziecie moknąć	będziecie mokły będziecie moknęły będziecie moknąć
3 os.	będzie moknął będzie mókł będzie moknąć	będzie mokła będzie moknęła będzie moknąć	będzie mokło będzie moknęło będzie moknąć	będą mokli będą moknęli będą moknąć	będą mokły będą moknęły będą moknąć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		moknijmy
2 os.	moknij	moknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	moknąłbym mókłbym bym moknął bym mókł	mokłabym moknęłabym bym mokła bym moknęła	mokłobym moknęłobym bym mokło bym moknęło	moklibyśmy moknęlibyśmy byśmy mokli byśmy moknęli	mokłybyśmy moknęłybyśmy byśmy mokły byśmy moknęły
2 os.	moknąłbyś mókłbyś byś moknął byś mókł	mokłabyś moknęłabyś byś mokła byś moknęła	mokłobyś moknęłobyś byś mokło byś moknęło	moklibyście moknęlibyście byście mokli byście moknęli	mokłybyście moknęłybyście byście mokły byście moknęły
3 os.	moknąłby mókłby by moknął by mókł	mokłaby moknęłaby by mokła by moknęła	mokłoby moknęłoby by mokło by moknęło	mokliby moknęliby by mokli by moknęli	mokłyby moknęłyby by mokły by moknęły

bezosobnik: moknięto by

bezokolicznik: moknąć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

moknąc

gerundium: moknięcie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: moknący

odpowiednik aspektowy: zmoknąć

+

moknąć

+

(GDZIE)

psł. *moknǫti

Zob. moczyć