samowar
-
metalowe urządzenie służące do parzenia herbaty, podgrzewane od spodu węglem, elektrycznie lub w inny sposób, wyposażone u góry w miejsce na esencję herbaty, pośrodku w zbiornik na wodę, u dołu w kranik pozwalający nalewać herbatę do filiżanki lub innego kubka
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
- wielki; rosyjski samowar
- herbata z samowaru
- nastawiać samowar
-
No, napijmy się herbaty - odkręcił kurek samowara i napełnił filiżanki.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Samowar opalany jest węglem drzewnym i choć do dziś zachował się w dobrym stanie, jest niestety nie w pełni kompletny. Brakuje w nim specjalnego czajniczka, usytuowanego na górze aparatu.
źródło: NKJP: GOK: Samowar rodem z Tuły, Gazeta Poznańska, 2002-02-05
W rogu na prawo od drzwi błyskał miedzią samowar, pękaty, chyba wyższy od Marty, wypolerowany i błyszczący. Ileż wody pomieści się w takim saganie!
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
O samowarach, popularnych kiedyś we wschodniej części Polski, nawet nie wspomnę, bo już w czasach mojego dzieciństwa te wielkie, mosiężne lub nawet srebrne urządzenia bezużytecznie stały na półkach.
źródło: NKJP: AMK: Wokół stołu, Dziennik Polski, 2006-03-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. samowar
samowary
D. samowara
samowaru
samowarów
C. samowarowi
samowarom
B. samowar
samowary
N. samowarem
samowarami
Ms. samowarze
samowarach
W. samowarze
samowary
-
ros. samovár