-
1.
osoba, która podczas pojedynku na broń pełniła funkcję sędziego i świadka jednej z pojedynkujących się osób -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Sekundanci uzgodnili najłagodniejsze warunki, jakie przewidywał kodeks honorowy: dystans 35 kroków i nienagwintowane pistolety bez muszek.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
Kodeksy honorowe nie zezwalały na uchylenie się od funkcji sekundanta. Odmawiający tracił zdolność honorową.
źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: W powietrze nie strzelamy, Polityka, 2007-07-21
- Jako sekundant i... gospodarz poczuwam się do obowiązku jeszcze raz zaproponować panom polubowne załatwienie sprawy - odezwał się Naszkin. [...] Bez ujmy na honorze pana Wilmowskiego można by spór zakończyć przeprosinami...
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
[...] miało dojść pomiędzy nimi do pojedynku, tylko że Fałat, stanąwszy już z przeciwnikiem na udeptanej ziemi, odrzucił pistolet, ku wielkiemu rozczarowaniu sekundantów, i przeciwnicy podali sobie dłonie na zgodę.
źródło: NKJP: Magdalena Samozwaniec: Z pamiętnika niemłodej już mężatki, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sekundant
sekundanci
ndepr sekundanty
depr D. sekundanta
sekundantów
C. sekundantowi
sekundantom
B. sekundanta
sekundantów
N. sekundantem
sekundantami
Ms. sekundancie
sekundantach
W. sekundancie
sekundanci
ndepr sekundanty
depr -
niem. Sekundant
Od: sekundieren