-
3.
książk. poddać się działaniu pewnych emocji takich jak strach, żal, poczucie winy czy litość, które sprawiają, że stopniowo porzuca się postawę pewności siebie w swoich postanowieniach i działaniach, zaczyna się zaś być bardziej podatnym na sugestie czy polecenia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
hiperonimy: zmięknąć
-
Zbrodniarz przywiedziony przed Jej oblicze skruszeje, winy wyzna i odpokutuje za grzechy.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
Tomasz U. powrócił do dawnego stylu życia. A ponieważ nie wypełniał postanowień sądu, trafił za kratki. Przesiedział ponad pół roku. W więziennej atmosferze widocznie nieco skruszał, bo zwolniono go wcześniej za dobre sprawowanie.
źródło: NKJP: (ks): Syn marnotrwany, Dziennik Zachodni, 2001-09-21
Poprzedniego wieczoru spotkał się z kolegami przy alkoholu. Musiał narozrabiać i rozbić sobie głowę. Koledzy wystawili go więc na balkon, by skruszał i uspokoił się. Dali mu nawet kołdrę, żeby nie zmarzł.
źródło: NKJP: (ANA): Mokra noc na balkonie, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-06-27
Na razie przedstawiciele LOT tłumaczą, że nie sztuka latać dokładając do interesu. Wytykają konkurentom, że ponoszą na polskim rynku dotkliwe straty. I czekają, aż rywale skruszeją: podniosą ceny albo zbankrutują.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Nie takie tanie latanie, Polityka, 2006-06-10
Po płomiennych wystąpieniach innych radnych, rodziców, nauczycieli, po apelach w obronie Liceum Ogólnokształcącego nr 3 w Dzierżoniowie, skruszały sumienia radnych. Poprawka została przyjęta.
źródło: NKJP: Tadeusz Dudź: Dopięli swego, Gazeta Wrocławska, 2002-01-30
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skruszeję
skruszejemy
2 os. skruszejesz
skruszejecie
3 os. skruszeje
skruszeją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skruszałem
+(e)m skruszał
skruszałam
+(e)m skruszała
skruszałom
+(e)m skruszało
skruszeliśmy
+(e)śmy skruszeli
skruszałyśmy
+(e)śmy skruszały
2 os. skruszałeś
+(e)ś skruszał
skruszałaś
+(e)ś skruszała
skruszałoś
+(e)ś skruszało
skruszeliście
+(e)ście skruszeli
skruszałyście
+(e)ście skruszały
3 os. skruszał
skruszała
skruszało
skruszeli
skruszały
bezosobnik: skruszano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skruszejmy
2 os. skruszej
skruszejcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skruszałbym
bym skruszał
skruszałabym
bym skruszała
skruszałobym
bym skruszało
skruszelibyśmy
byśmy skruszeli
skruszałybyśmy
byśmy skruszały
2 os. skruszałbyś
byś skruszał
skruszałabyś
byś skruszała
skruszałobyś
byś skruszało
skruszelibyście
byście skruszeli
skruszałybyście
byście skruszały
3 os. skruszałby
by skruszał
skruszałaby
by skruszała
skruszałoby
by skruszało
skruszeliby
by skruszeli
skruszałyby
by skruszały
bezosobnik: skruszano by
bezokolicznik: skruszeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skruszawszy
gerundium: skruszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skruszenie
skruszenia
D. skruszenia
skruszeń
C. skruszeniu
skruszeniom
B. skruszenie
skruszenia
N. skruszeniem
skruszeniami
Ms. skruszeniu
skruszeniach
W. skruszenie
skruszenia
odpowiednik aspektowy: kruszeć
-
Zob. kruszyć