wiotczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stawać się wiotkim - takim, który łatwo się odkształca

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

flaczeć

	W pewnej chwili sznurek wiotczeje, a żółty balon śmiga w dół po wodospadzie. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
	Kaktusy faktycznie są tolerancyjne na błędy w pielęgnacji. Ale nie znaczy to, iż znoszą wszystkie. Ich pustynne pochodzenie nie zwalnia nas z obowiązku podlewania ich. Długotrwałe przesuszenie sprawia, że marszczą się i wiotczeją. źródło: NKJP: Kwiaty w naszym domu, Życie na gorąco, 1999
	[...] liście na drzewach wiotczały i gorący asfalt potężnie pachniał smołą. źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźniki nawiązania we współczesnych tekstach polskich, 2002
	Jeśli tego nie zrobimy, woda ma utrudniony dostęp do kwiatów i liści, czego efektem będzie wiotczenie i opadanie rośliny. źródło: NKJP: Katarzyna Stasiak: Kwiaty tradycyjnie i ekstrawagancko, Dziennik Bałtycki, 1999-05-25

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiotczałem +(e)m wiotczał	wiotczałam +(e)m wiotczała	wiotczałom +(e)m wiotczało	wiotczeliśmy +(e)śmy wiotczeli	wiotczałyśmy +(e)śmy wiotczały
2 os.	wiotczałeś +(e)ś wiotczał	wiotczałaś +(e)ś wiotczała	wiotczałoś +(e)ś wiotczało	wiotczeliście +(e)ście wiotczeli	wiotczałyście +(e)ście wiotczały
3 os.	wiotczał	wiotczała	wiotczało	wiotczeli	wiotczały

bezosobnik: wiotczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wiotczał będę wiotczeć	będę wiotczała będę wiotczeć	będę wiotczało będę wiotczeć	będziemy wiotczeli będziemy wiotczeć	będziemy wiotczały będziemy wiotczeć
2 os.	będziesz wiotczał będziesz wiotczeć	będziesz wiotczała będziesz wiotczeć	będziesz wiotczało będziesz wiotczeć	będziecie wiotczeli będziecie wiotczeć	będziecie wiotczały będziecie wiotczeć
3 os.	będzie wiotczał będzie wiotczeć	będzie wiotczała będzie wiotczeć	będzie wiotczało będzie wiotczeć	będą wiotczeli będą wiotczeć	będą wiotczały będą wiotczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wiotczejmy
2 os.	wiotczej	wiotczejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wiotczałbym bym wiotczał	wiotczałabym bym wiotczała	wiotczałobym bym wiotczało	wiotczelibyśmy byśmy wiotczeli	wiotczałybyśmy byśmy wiotczały
2 os.	wiotczałbyś byś wiotczał	wiotczałabyś byś wiotczała	wiotczałobyś byś wiotczało	wiotczelibyście byście wiotczeli	wiotczałybyście byście wiotczały
3 os.	wiotczałby by wiotczał	wiotczałaby by wiotczała	wiotczałoby by wiotczało	wiotczeliby by wiotczeli	wiotczałyby by wiotczały

bezosobnik: wiotczano by

bezokolicznik: wiotczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: wiotczejąc

gerundium: wiotczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wiotczejący

odpowiednik aspektowy: zwiotczeć

Zob. wiotki