konspirator
-
człowiek, który uczestniczy w konspiracji – tajnym działaniu przeciwko istniejącej władzy
-
[konspirator] lub [kąspirator]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
synonimy: konspirant
-
- doświadczony, młody konspirator
-
W lipcu byli już małżeństwem, wkrótce - konspiratorami ZWZ-AK.
źródło: NKJP: Elżbieta Kotarska: Z mego serca granitowy schron, Gazeta Wyborcza, 1996-12-20
Pan radca handlowy Kozłowski wielokrotnie przecież zmieniał nazwisko, jest doświadczonym oficerem kontrwywiadu i wytrawnym konspiratorem.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991
Do młodych konspiratorów najbardziej przemawiały treści, które znajdowali w pismach najbardziej radykalnych, wydawanych przez ludowców i Polską Partię Socjalistyczną Ignacego Daszyńskiego.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
Polacy chyba nie są najlepszymi konspiratorami, chociaż w istocie mają poważne tradycje spiskowe, niepodległościowe.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Od tego dnia konspiratorzy nie sypiali w swoich domach, ale u znajomych, krewnych, w stodołach i szopach.
źródło: NKJP: Alfons Filar: Śladami tatrzańskich kurierów, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konspirator
konspiratorzy
ndepr konspiratory
depr D. konspiratora
konspiratorów
C. konspiratorowi
konspiratorom
B. konspiratora
konspiratorów
N. konspiratorem
konspiratorami
Ms. konspiratorze
konspiratorach
W. konspiratorze
konspiratorzy
ndepr konspiratory
depr -
Od: konspiracja