ortodoksja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

książk. ogół osób, które bezkrytycznie i rygorystycznie przestrzegają zasad jakiegoś systemu światopoglądowego, nie wyrażają zgody na jakąkolwiek zmianę w tych zasadach oraz podejmują próby - nawet siłowego - narzucania ich innym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Połączenia

chrześcijańska, katolicka, religijna, żydowska; komunistyczna, marksistowska, stalinowska; nowa ortodoksja

Cytaty

	Na uniwersytecie w Jerozolimie pani Kurek odważnie przedstawiła stosunek ortodoksji rabinackiej do ratowania dzieci żydowskich przez klasztory katolickie. źródło: NKJP: Uri Huppert: Kruszenie fobii, Gazeta Wyborcza, 1992-11-07
	W sytuacji istniejącej obecnie w kraju jest publiczną tajemnicą istnienie wewnątrz partii kilku odrębnych grup i ścieranie się wpływów socjalistycznych z grupą stalinowskiej ortodoksji [...]. źródło: NKJP: Zdzisław Broncel: Perspektywy dialogu, Kultura, 1956
	[...] w Izraelu istnieje konflikt - czasowo zamrożony - pomiędzy świeckimi ugrupowaniami a religijną ortodoksją. źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
	Historia kultury zna mnóstwo przykładów represjonowania pisarzy, gdy narażali się potężnym ortodoksjom religijnym czy politycznym, terrorystycznym policjom czy też przestępczym mafiom. źródło: NKJP: Fragmenty listu Guentera Grassa do Salmana Rushdiego, Gazeta Wyborcza, 1992-04-11

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	ortodoksja	ortodoksje
D.	ortodoksji	ortodoksji	neut
D.	ortodoksji	ortodoksyj	char
C.	ortodoksji	ortodoksjom
B.	ortodoksję	ortodoksje
N.	ortodoksją	ortodoksjami
Ms.	ortodoksji	ortodoksjach
W.	ortodoksjo	ortodoksje

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

+

ortodoksja

+

(JAKA)

Pochodzenie

internac.

ang. orthodoxy

fr. orthodoxie

niem. Orthodoxie

z p.-gr. orthodoksía