za pozwoleniem

- Za pozwoleniem - po raz pierwszy włączył się [...]. - Niech wasza ekscelencja raczy zauważyć, że o zbrodniach piszą w gazetach [...].

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

- Ale przypomniało nam się...
- Za pozwoleniem, nie: nam, tylko: mnie! - Laura wypchnęła się przed siostrę. - Mnie się przypomniało, gdzie pan pracuje! W szkole.

źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993

- Po prostu rzuca się w oczy, że pan należy do jakiejś okropnej szajki. Razem z panem Kuryłłą.
- O, za pozwoleniem - rozgniewał się Kuryłło. - Czy pani chce zasiąść na ławie oskarżonych pod zarzutem zniesławienia?

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

- Namawiasz mnie do rzeczy nieobyczajnej, mistrzu - i pogroziłem mu palcem.
- Ty, wsadź swoje kawały...
- Za pozwoleniem, markizie!
- Nie jestem żadnym markizem! - tupnął nogą.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983