usadzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usadziłem się +(e)m się usadził	usadziłam się +(e)m się usadziła	usadziłom się +(e)m się usadziło	usadziliśmy się +(e)śmy się usadzili	usadziłyśmy się +(e)śmy się usadziły
2 os.	usadziłeś się +(e)ś się usadził	usadziłaś się +(e)ś się usadziła	usadziłoś się +(e)ś się usadziło	usadziliście się +(e)ście się usadzili	usadziłyście się +(e)ście się usadziły
3 os.	usadził się	usadziła się	usadziło się	usadzili się	usadziły się

bezosobnik: usadzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		usadźmy się
2 os.	usadź się	usadźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usadziłbym się bym się usadził	usadziłabym się bym się usadziła	usadziłobym się bym się usadziło	usadzilibyśmy się byśmy się usadzili	usadziłybyśmy się byśmy się usadziły
2 os.	usadziłbyś się byś się usadził	usadziłabyś się byś się usadziła	usadziłobyś się byś się usadziło	usadzilibyście się byście się usadzili	usadziłybyście się byście się usadziły
3 os.	usadziłby się by się usadził	usadziłaby się by się usadziła	usadziłoby się by się usadziło	usadziliby się by się usadzili	usadziłyby się by się usadziły

bezosobnik: usadzono by się

bezokolicznik: usadzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: usadziwszy się

gerundium: usadzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: usadzać się

+

usadzić się

+

GDZIE

Zob. sadzić