esprit

  • książk.  łatwość i lekkość w robieniu czegoś, wyróżniająca kogoś na tle innych i sprawiająca, że jego działania lub wytwory uznawane są za efektowne
  • [espri]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  polot
    • francuski esprit
  • Zaprezentowała świetną formę; z jakąż lekkością i błyskotliwością, z jakim esprit komentowała wypowiedzi prowadzącej spotkanie Niny Repetowskiej (zaiskrzyło parę razy) [...].

    źródło: NKJP: (WAK): Wielki śmiech i brawa, Dziennik Polski, 2008-10-27

    Przerzucaliśmy się z polemiczną swadą nazwiskami i tytułami książek, w końcu, doceniając esprit adwersarza, użyłem argumentu ostatecznego. Nazwiska Władysława Machejka. I w oczach mego polemisty dostrzegłem intelektualną pustkę.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz: Partyzant, sługa boży, Gazeta Krakowska, 2004-08-30

    Jarosław lubił sławę. Był łasy na komplementy i czarował wszystkich swym esprit.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

    Owa finezja nie ma bynajmniej charakteru „parnasistowskiego”, ponieważ rdzeniem jej okazuje się dowcip; dowcip zarówno w znaczeniu francuskiego esprit, jak i w znaczeniu potocznym - jako komizm i poczucie humoru.

    źródło: NKJP: Stanisław Balbus: Świat ze wszystkich stron świata: o Wisławie Szymborskiej, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. esprit
    esprit
    D. esprit
    esprit
    C. esprit
    esprit
    B. esprit
    esprit
    N. esprit
    esprit
    Ms. esprit
    esprit
    W. esprit
    esprit

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • fr. esprit 'duch, umysł, talent, inteligencja'

CHRONOLOGIZACJA:
1957, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 21.09.2017