-
1.
przest. sprawić, że ktoś lub coś słynie z czegoś złego lub skandalicznego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Sąd Okręgowy w Krakowie utrzymał w mocy karę 1 roku i 8 miesięcy więzienia Józefowi F., który był oskarżony o zniszczenie mienia i kradzież alkoholu podczas demolki, do której doszło ponad dwa lata temu w chrzanowskiej restauracji „Cyganeria”. Wydarzeniem tym osławił Chrzanów w całym kraju jako miasto bezprawia, gdzie wszystkim, nawet policją, trzęsie mafia.
źródło: NKJP: Eliza Jarguz: Sprawy duże i małe, Dziennik Polski, 2005-01-07
[...] w sali rozpraw przesłuchiwany był niezwykły podejrzany - Bereta. Niezwykły, bo osławił Chrzanów na całą Polskę.
źródło: NKJP: Edyta Banasik- Kosowska: Sąd pilnie strzeżony, Gazeta Krakowska, 2003-10-09
Miejscowość osławiły ubiegłoroczne zamieszki, gdy katolicy z narażeniem życia bronili własności kościelnej, m.in. cmentarza parafialnego.
źródło: Internet: aimez-vous.org
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osławię
osławimy
2 os. osławisz
osławicie
3 os. osławi
osławią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osławiłem
+(e)m osławił
osławiłam
+(e)m osławiła
osławiłom
+(e)m osławiło
osławiliśmy
+(e)śmy osławili
osławiłyśmy
+(e)śmy osławiły
2 os. osławiłeś
+(e)ś osławił
osławiłaś
+(e)ś osławiła
osławiłoś
+(e)ś osławiło
osławiliście
+(e)ście osławili
osławiłyście
+(e)ście osławiły
3 os. osławił
osławiła
osławiło
osławili
osławiły
bezosobnik: osławiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osławmy
2 os. osław
osławcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osławiłbym
bym osławił
osławiłabym
bym osławiła
osławiłobym
bym osławiło
osławilibyśmy
byśmy osławili
osławiłybyśmy
byśmy osławiły
2 os. osławiłbyś
byś osławił
osławiłabyś
byś osławiła
osławiłobyś
byś osławiło
osławilibyście
byście osławili
osławiłybyście
byście osławiły
3 os. osławiłby
by osławił
osławiłaby
by osławiła
osławiłoby
by osławiło
osławiliby
by osławili
osławiłyby
by osławiły
bezosobnik: osławiono by
bezokolicznik: osławić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: osławiwszy
gerundium: osławienie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osławienie
osławienia
D. osławienia
osławień
C. osławieniu
osławieniom
B. osławienie
osławienia
N. osławieniem
osławieniami
Ms. osławieniu
osławieniach
W. osławienie
osławienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: osławiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. osławiony
osławiony
osławiony
osławione
osławiona
D. osławionego
osławionego
osławionego
osławionego
osławionej
C. osławionemu
osławionemu
osławionemu
osławionemu
osławionej
B. osławionego
osławionego
osławiony
osławione
osławioną
N. osławionym
osławionym
osławionym
osławionym
osławioną
Ms. osławionym
osławionym
osławionym
osławionym
osławionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. osławieni
osławieni
osławione
osławione
D. osławionych
osławionych
osławionych
osławionych
C. osławionym
osławionym
osławionym
osławionym
B. osławionych
osławionych
osławionych
osławione
N. osławionymi
osławionymi
osławionymi
osławionymi
Ms. osławionych
osławionych
osławionych
osławionych
odpowiednik aspektowy: osławiać
-
+ osławić + KOGO/CO -
Zob. sławić
-
+ osławić + KOGO/CO