zestrzelać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

strzelając, trafić pociskiem obiekt znajdujący się w górze i spowodować jego spadnięcie

[zestszelać] lub pot. [zesczszelać], lub pot. [zeszczszelać]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

synonimy:

strącić
zestrzelić

Fakt zestrzelania sondy został zarejestrowany na Ziemi i można nawet obejrzeć zdjęcia z tego wydarzenia.

źródło: NKJP: Internet

Kiedyś już jakiś kraj zestrzelał satelitę, lecz na wysokości 850 km nad ziemią, tak że jej części pozostaną wiele lat w atmosferze.

źródło: Internet: forumdobczyce.info

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzelałem +(e)m zestrzelał	zestrzelałam +(e)m zestrzelała	zestrzelałom +(e)m zestrzelało	zestrzelaliśmy +(e)śmy zestrzelali	zestrzelałyśmy +(e)śmy zestrzelały
2 os.	zestrzelałeś +(e)ś zestrzelał	zestrzelałaś +(e)ś zestrzelała	zestrzelałoś +(e)ś zestrzelało	zestrzelaliście +(e)ście zestrzelali	zestrzelałyście +(e)ście zestrzelały
3 os.	zestrzelał	zestrzelała	zestrzelało	zestrzelali	zestrzelały

bezosobnik: zestrzelano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zestrzelajmy
2 os.	zestrzelaj	zestrzelajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzelałbym bym zestrzelał	zestrzelałabym bym zestrzelała	zestrzelałobym bym zestrzelało	zestrzelalibyśmy byśmy zestrzelali	zestrzelałybyśmy byśmy zestrzelały
2 os.	zestrzelałbyś byś zestrzelał	zestrzelałabyś byś zestrzelała	zestrzelałobyś byś zestrzelało	zestrzelalibyście byście zestrzelali	zestrzelałybyście byście zestrzelały
3 os.	zestrzelałby by zestrzelał	zestrzelałaby by zestrzelała	zestrzelałoby by zestrzelało	zestrzelaliby by zestrzelali	zestrzelałyby by zestrzelały

bezosobnik: zestrzelano by

bezokolicznik: zestrzelać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zestrzelawszy

gerundium: zestrzelanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zestrzelany

odpowiednik aspektowy: zestrzeliwać

Zob. strzelić