glansować - Wielki słownik języka polskiego PAN

polerując, powodować, że coś zaczyna się błyszczeć

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	wybłyszczać
	hiperonimy:	polerować

	Uczestnicy zlotu rywalizowali między innymi w upiększaniu pojazdów – pastowali je i glansowali karoserie na wysoki połysk. źródło: NKJP: X: Polo jadące na plażę, Polska Głos Wielkopolski, 2007-05-04
	Jeżeli nasze okna były bardzo brudne i zakurzone, czyścimy je jeszcze raz, używając preparatu ze spryskiwaczem. Ponieważ środek ten szybko wysycha, należy szybę prędko przetrzeć irchą i glansować aż do uzyskania połysku. źródło: NKJP: LUD-KA: Okna muszą lśnić, Trybuna Śląska, 2003-07-09
	Janek jest bardzo miejski. Ani śladu wiejskiego chłopaka. Czyta gazetę. Glansuje buty. Raz w miesiącu idzie na dansing. źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008
	Policjant był coraz bliżej. Gdyby nie glansowane buty z cholewami, wziąłbym go za listonosza. Podobnie jak listonosz, jechał na rowerze wyprostowany i coraz wyższy na tej pustej ścieżce. źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
	Spostrzegawcze, by nie powiedzieć - sokole oko wicekomendanta bez trudu wyławia każdą nieprawidłowość - a to nie dopięty guzik, a to pomięte spodnie czy - nie daj Boże! - utytłany mundur. [...] Tak więc chrzanowskim stróżom prawa nie pozostaje teraz nic innego jak skrupulatne czyszczenie mundurów, prasowanie spodni, glansowanie butów itd. źródło: NKJP: Agnieszka Filipowicz: M jak mobbing, Gazeta Krakowska, 2004-05-17

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	glansowałem +(e)m glansował	glansowałam +(e)m glansowała	glansowałom +(e)m glansowało	glansowaliśmy +(e)śmy glansowali	glansowałyśmy +(e)śmy glansowały
2 os.	glansowałeś +(e)ś glansował	glansowałaś +(e)ś glansowała	glansowałoś +(e)ś glansowało	glansowaliście +(e)ście glansowali	glansowałyście +(e)ście glansowały
3 os.	glansował	glansowała	glansowało	glansowali	glansowały

bezosobnik: glansowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę glansował będę glansować	będę glansowała będę glansować	będę glansowało będę glansować	będziemy glansowali będziemy glansować	będziemy glansowały będziemy glansować
2 os.	będziesz glansował będziesz glansować	będziesz glansowała będziesz glansować	będziesz glansowało będziesz glansować	będziecie glansowali będziecie glansować	będziecie glansowały będziecie glansować
3 os.	będzie glansował będzie glansować	będzie glansowała będzie glansować	będzie glansowało będzie glansować	będą glansowali będą glansować	będą glansowały będą glansować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		glansujmy
2 os.	glansuj	glansujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	glansowałbym bym glansował	glansowałabym bym glansowała	glansowałobym bym glansowało	glansowalibyśmy byśmy glansowali	glansowałybyśmy byśmy glansowały
2 os.	glansowałbyś byś glansował	glansowałabyś byś glansowała	glansowałobyś byś glansowało	glansowalibyście byście glansowali	glansowałybyście byście glansowały
3 os.	glansowałby by glansował	glansowałaby by glansowała	glansowałoby by glansowało	glansowaliby by glansowali	glansowałyby by glansowały

bezosobnik: glansowano by

bezokolicznik: glansować

imiesłów przysłówkowy współczesny: glansując

gerundium: glansowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: glansujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: glansowany

odpowiednik aspektowy: wyglansować

+

glansować

+

CO

Od: glans, glanc 'blask, połysk', a to z niem. Glanz 'ts.'.