zaintubować - Wielki słownik języka polskiego PAN

med. wprowadzić do czyjegoś gardła rurkę, aby przywrócić możliwość oddychania albo dostarczyć tlen do płuc tej osoby

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

leki i sposoby leczenia, zabiegi, sprzęty medyczne

	Lekarz udrażniał górne drogi oddechowe, podał tlen, zaintubował poszkodowanego, a w tym czasie strażacy dalej go odkopywali. źródło: NKJP: (eb): Tragiczne wypadki, Gazeta Krakowska, 2007-01-11
	Okazało się, że podczas reanimacji lekarze, ratując życie temu mężczyźnie, zaintubowali go tak nieszczęśliwie, że zachłysnął się śliną. źródło: NKJP: Agata Pustułka: Prośba o życie, Dziennik Zachodni, 2005-02-11
	Jedynym sposobem walki o życie pacjenta było wprowadzenie sztucznej wentylacji płuc. Został zaintubowany, ma wytworzoną sztuczną drogę oddechową. źródło: NKJP: Józefa Majko: Walczymy o poparzonego, Dziennik Bałtycki, 1999-10-12
	Znieczulający do zabiegu anestezjolog nie potrafił zaintubować pacjenta, czyli umieścić w jego tchawicy rurki, umożliwiającej podanie mieszaniny gazów usypiających i tlenu. źródło: NKJP: Dramat w szpitalu, Nowiny Raciborskie, 2006-08-01
	[...] zgon nastąpił wskutek pojawienia się problemów z zaintubowaniem chorej przed wykonaniem operacji usunięcia wyrostka robaczkowego. źródło: NKJP: Błąd w zawieszeniu, Dziennik Polski, 2003-10-30

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaintubowałem +(e)m zaintubował	zaintubowałam +(e)m zaintubowała	zaintubowałom +(e)m zaintubowało	zaintubowaliśmy +(e)śmy zaintubowali	zaintubowałyśmy +(e)śmy zaintubowały
2 os.	zaintubowałeś +(e)ś zaintubował	zaintubowałaś +(e)ś zaintubowała	zaintubowałoś +(e)ś zaintubowało	zaintubowaliście +(e)ście zaintubowali	zaintubowałyście +(e)ście zaintubowały
3 os.	zaintubował	zaintubowała	zaintubowało	zaintubowali	zaintubowały

bezosobnik: zaintubowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaintubujmy
2 os.	zaintubuj	zaintubujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaintubowałbym bym zaintubował	zaintubowałabym bym zaintubowała	zaintubowałobym bym zaintubowało	zaintubowalibyśmy byśmy zaintubowali	zaintubowałybyśmy byśmy zaintubowały
2 os.	zaintubowałbyś byś zaintubował	zaintubowałabyś byś zaintubowała	zaintubowałobyś byś zaintubowało	zaintubowalibyście byście zaintubowali	zaintubowałybyście byście zaintubowały
3 os.	zaintubowałby by zaintubował	zaintubowałaby by zaintubowała	zaintubowałoby by zaintubowało	zaintubowaliby by zaintubowali	zaintubowałyby by zaintubowały

bezosobnik: zaintubowano by

bezokolicznik: zaintubować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaintubowawszy

gerundium: zaintubowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaintubowany

odpowiednik aspektowy: intubować

+

zaintubować

+

KOGO