roztrząść - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować mimowolne, gwałtowne ruchy

[rostsząść] lub pot. [rosczsząść], lub pot. [roszczsząść]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

[...] Jazda suką rzadko ciągnie się godzinami, najczęściej 20, 30 minut. Ale tak człowiekiem rzuca, tak roztrzęsie mu gnaty, tak mu żebra ściśnie przez te pół godziny [...].

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag Gułag, tom 1, 1977

Łatwo jest doprowadzić do utraty podstawowego komfortu jazdy użytkowej, a przy tym do zwyczajnego roztrzęsienia auta, gdy równolegle nie dokona się odpowiednich wzmocnień karoserii.

źródło: NKJP: Wiesław Pachoń: Amory z odzysku, Trybuna Śląska, 2001-04-05

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	roztrzęsę	roztrzęsiemy
2 os.	roztrzęsiesz	roztrzęsiecie
3 os.	roztrzęsie	roztrzęsą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrząsłem +(e)m roztrząsł	roztrzęsłam +(e)m roztrzęsła	roztrzęsłom +(e)m roztrzęsło	roztrzęśliśmy +(e)śmy roztrzęśli	roztrzęsłyśmy +(e)śmy roztrzęsły
2 os.	roztrząsłeś +(e)ś roztrząsł	roztrzęsłaś +(e)ś roztrzęsła	roztrzęsłoś +(e)ś roztrzęsło	roztrzęśliście +(e)ście roztrzęśli	roztrzęsłyście +(e)ście roztrzęsły
3 os.	roztrząsł	roztrzęsła	roztrzęsło	roztrzęśli	roztrzęsły

bezosobnik: roztrzęsiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztrząśmy roztrzęśmy
2 os.	roztrząś roztrzęś	roztrząście roztrzęście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrząsłbym bym roztrząsł	roztrzęsłabym bym roztrzęsła	roztrzęsłobym bym roztrzęsło	roztrzęślibyśmy byśmy roztrzęśli	roztrzęsłybyśmy byśmy roztrzęsły
2 os.	roztrząsłbyś byś roztrząsł	roztrzęsłabyś byś roztrzęsła	roztrzęsłobyś byś roztrzęsło	roztrzęślibyście byście roztrzęśli	roztrzęsłybyście byście roztrzęsły
3 os.	roztrząsłby by roztrząsł	roztrzęsłaby by roztrzęsła	roztrzęsłoby by roztrzęsło	roztrzęśliby by roztrzęśli	roztrzęsłyby by roztrzęsły

bezosobnik: roztrzęsiono by

bezokolicznik: roztrząść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrząsłszy

gerundium: roztrzęsienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	roztrzęsienie	roztrzęsienia
D.	roztrzęsienia	roztrzęsień
C.	roztrzęsieniu	roztrzęsieniom
B.	roztrzęsienie	roztrzęsienia
N.	roztrzęsieniem	roztrzęsieniami
Ms.	roztrzęsieniu	roztrzęsieniach
W.	roztrzęsienie	roztrzęsienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrzęsiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	roztrzęsiony	roztrzęsiony	roztrzęsiony	roztrzęsione	roztrzęsiona
D.	roztrzęsionego	roztrzęsionego	roztrzęsionego	roztrzęsionego	roztrzęsionej
C.	roztrzęsionemu	roztrzęsionemu	roztrzęsionemu	roztrzęsionemu	roztrzęsionej
B.	roztrzęsionego	roztrzęsionego	roztrzęsiony	roztrzęsione	roztrzęsioną
N.	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsioną
Ms.	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	roztrzęsieni	roztrzęsieni	roztrzęsione	roztrzęsione
D.	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsionych
C.	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym	roztrzęsionym
B.	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsione
N.	roztrzęsionymi	roztrzęsionymi	roztrzęsionymi	roztrzęsionymi
Ms.	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsionych	roztrzęsionych

Składnia

+

roztrząść

+

CO + (KOMU)

Pochodzenie

Zob. trząść