muz.linia głosu basowego, będąca harmoniczną podstawą danego utworu muzycznego, przy czym pozostałe głosy w utworze były improwizowane, zgodnie z zasadami harmonii; popularna w muzyce w XVII i XVIII wieku
Grabowski natomiast w Missa brevis (1987) tekst Sanctus (poza wersem Benedictus) zestraja z linią melodyczną, utrzymaną w charakterze tańca barokowego (Allegro), posługując się równocześnie stylizowaną harmoniką (z dodanymi oznaczeniami cyfrowymi basso continuo).
źródło: NKJP: Stanisław Dąbek: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku: 1900-1995, 1996
Na tle basso continuo tenor wyśpiewywał: Und i ndem sie hinausgingen, funden sie einen Menschen von Kyrene, mit Namen Simon 3.
źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002
Jego kompozycje muzyczne zawierają jedne z pierwszych przykładów stosowania basso continuo, zachowały się ich niewielkie fragmenty.
źródło: NKJP: Internet
Wykonawcy instrumentalnych partii solowych w większości dobrze wywiązali się z zadań. Dobrze brzmiała realizacja basso continuo.
źródło: NKJP: Msza h-moll na finał, Dziennik Polski, 2008-06-16