zażenować - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś poczuł się zakłopotany i zawstydzony

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zawstydzić

[...] wejście Krzysia zażenowało go jeszcze bardziej: nie dość, że wyciągnął z szafy stary garnitur [...], to jeszcze, ujrzawszy Anitę, wpadł w jakiś stupor.

źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

Do podziękowań dołączono bukiet kwiatów, który mocno zażenował skromnego aż do bólu Edmunda.

źródło: NKJP: Wrażliwy, spontaniczny, swój, Dziennik Polski, 2003-11-24

Mnie, jako kobietę, ta akcja zażenowała. Poczułam wręcz wstyd – nagość jest dobra jako przekaz wtedy, kiedy ma swój jasno określony cel.

źródło: Internet: hoga.pl/dobry-temat

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zażenuję	zażenujemy
2 os.	zażenujesz	zażenujecie
3 os.	zażenuje	zażenują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zażenowałem +(e)m zażenował	zażenowałam +(e)m zażenowała	zażenowałom +(e)m zażenowało	zażenowaliśmy +(e)śmy zażenowali	zażenowałyśmy +(e)śmy zażenowały
2 os.	zażenowałeś +(e)ś zażenował	zażenowałaś +(e)ś zażenowała	zażenowałoś +(e)ś zażenowało	zażenowaliście +(e)ście zażenowali	zażenowałyście +(e)ście zażenowały
3 os.	zażenował	zażenowała	zażenowało	zażenowali	zażenowały

bezosobnik: zażenowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zażenujmy
2 os.	zażenuj	zażenujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zażenowałbym bym zażenował	zażenowałabym bym zażenowała	zażenowałobym bym zażenowało	zażenowalibyśmy byśmy zażenowali	zażenowałybyśmy byśmy zażenowały
2 os.	zażenowałbyś byś zażenował	zażenowałabyś byś zażenowała	zażenowałobyś byś zażenowało	zażenowalibyście byście zażenowali	zażenowałybyście byście zażenowały
3 os.	zażenowałby by zażenował	zażenowałaby by zażenowała	zażenowałoby by zażenowało	zażenowaliby by zażenowali	zażenowałyby by zażenowały

bezosobnik: zażenowano by

bezokolicznik: zażenować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zażenowawszy

gerundium: zażenowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zażenowanie	zażenowania
D.	zażenowania	zażenowań
C.	zażenowaniu	zażenowaniom
B.	zażenowanie	zażenowania
N.	zażenowaniem	zażenowaniami
Ms.	zażenowaniu	zażenowaniach
W.	zażenowanie	zażenowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: zażenowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zażenowany	zażenowany	zażenowany	zażenowane	zażenowana
D.	zażenowanego	zażenowanego	zażenowanego	zażenowanego	zażenowanej
C.	zażenowanemu	zażenowanemu	zażenowanemu	zażenowanemu	zażenowanej
B.	zażenowanego	zażenowanego	zażenowany	zażenowane	zażenowaną
N.	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym	zażenowaną
Ms.	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zażenowani	zażenowani	zażenowane	zażenowane
D.	zażenowanych	zażenowanych	zażenowanych	zażenowanych
C.	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym	zażenowanym
B.	zażenowanych	zażenowanych	zażenowanych	zażenowane
N.	zażenowanymi	zażenowanymi	zażenowanymi	zażenowanymi
Ms.	zażenowanych	zażenowanych	zażenowanych	zażenowanych

odpowiednik aspektowy: żenować

Składnia

+

zażenować

+

KOGO