-
2.
łow. obrzęd zakończenia polowania, podczas którego raportuje się o przebiegu łowów, układa się zabitą zwierzynę na ziemi w wyznaczony sposób, odtrąbia się określone sygnały oraz ogłasza się króla polowania -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
hiperonimy: ceremonia
ceremoniał
obrządek
obrzęd
-
W sobotę rano myśliwi podzieleni na osiem grup wyruszyli w spalskie lasy na polowanie. Potem odbył się tradycyjny pokot.
źródło: NKJP: (aw): Miss Polonia nagradzała myśliwych, Dziennik Polski, 2005-10-24
Na zakończenie pokotu odgrywany jest sygnał „Koniec polowania” i „Darz bór”.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
Hubertowski pokot jest doskonałą okazją, aby dokonać aktu inicjacji, czyli ślubowania młodych myśliwych.
źródło: NKJP: Małgorzata Kubiak: Lis do nory!, Nasz Miasto Wrocław, 2002-10-31
Tu odbywały się w XIX wieku znamienite polowania, bo ks. Jan Henryk XVI był wielkim łowczym cesarza Niemiec. Po polowaniach, po pokotach urządzano biesiady, podawano piwo w specjalnie zamawianych na tę okazję kuflach – karczmiakach, z charakterystycznym grawerunkiem.
źródło: NKJP: Anna Ładuniuk: Kamienne obrazy, Trybuna Śląska, 2001-04-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pokot
pokoty
D. pokotu
pokotów
C. pokotowi
pokotom
B. pokot
pokoty
N. pokotem
pokotami
Ms. pokocie
pokotach
W. pokocie
pokoty
-
Wyraz utworzony wtórnie od przysłówka pokotem; zob. pokotem