łacinnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

specjalista w zakresie literatury i kultury starożytnego Rzymu oraz języka łacińskiego

Używane także w odniesieniu do studentów filologii klasycznej i uczniów startujących w zawodach szkolnych z łaciny.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

języki świata

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

studia

synonimy:

latynista

	Ojciec, łacinnik i członek Chóru Cecyliańskiego, za drzwiami sypialni walił w nocny stolik skryptem Myśli serafickich świętego Bonawentury we własnym tłumaczeniu [...]. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	[...] łacinnikiem nie jestem, ale czy na pewno łacina była ojczystym językiem Rzymian? źródło: NKJP: Internet
	W Europie i Stanach Zjednoczonych organizuje się co roku kilkanaście łacińskich obozów językowych. Co kilka lat łacinnicy z całego świata spotykają się na kongresach [...]. źródło: NKJP: Katarzyna Kobylarczyk: Nie taka martwa, Dziennik Polski, 2006-09-22
	Piątką laureatów mogli pochwalić się też gospodarze językowych zmagań II LO im. Plater. [...] W gronie łacinników wygrał Robert [...] z III LO w Katowicach. źródło: NKJP: (WOW): Językowe zmagania, Dziennik Zachodni, 2004-04-05
	Nauczyciele w tej szkole, nawet jeśli nie są z wykształcenia łacinnikami, prowadzą lekcje w języku Cycerona, a dzieciaki w wolnym czasie czytają łacińską wersję „Asteriksa” [...]. źródło: NKJP: Patrycja Guevara, Milena Rachid Chehab: Lekcja żywego języka, Ozon, 2005

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Od: łacina