-
1.a
jęz. nauka zajmująca się poprawnością językową, w tym poprawnością w zakresie wymawiania głosek i wyrazów -
[orto-epja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
Ortoepia zajmuje się kształtowaniem prawidłowych form wypowiedzi z uwzględnieniem kultury żywego słowa.
źródło: Magdalena Górska: Specyfika pracy logopedy z uczniami upośledzonymi umysłowo, 2015-01-03 (prezi.com)
Niezwykły wpływ na współczesną ortoepię wywarł Stanisław Szober, twórca „Słownika ortoepicznego” z roku 1937, wiążący kulturę języka z kulturą duchową.
źródło: Magdalena Szczerbal: Język blogów a normy poprawnościowe języka polskiego, 2012 (docplayer.pl)
[...] praktyczna stylistyka, niemająca u nas niestety dawnej tradycji, bywa czasem nazywana ortoepią, ale jest to termin mało popularny; gdy przed wojną Stanisław Szober wydał „Słownik ortoepiczny”, to ten tytuł zaszkodził wydawnictwu [...].
źródło: Witold Doroszewski: Rozmowy o języku. T. 2, 1951 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ortoepia
ortoepie
D. ortoepii
ortoepii
neut ortoepij
char C. ortoepii
ortoepiom
B. ortoepię
ortoepie
N. ortoepią
ortoepiami
Ms. ortoepii
ortoepiach
W. ortoepio
ortoepie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. orthoepy
fr. orthoépie
niem. Orthoepie
z gr. orthoépeia 'poprawne wymawianie, poprawność stylu'