-
1.
w dawnych czasach zamknięty, czterokołowy powóz, zaprzężony w konie, przypominający kształtem pudło i służący do przewozu osób -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- złota kareta
- karety i powozy
- drzwi, okna karety
- jechać karetą
- wsiadać do karety
-
Przed ganek w Kościkówce zajeżdżała też od czasu do czasu książęca kareta zaprzężona w czwórkę karych koni.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Ponieważ w okolicy Bełchatowa nie ma wypożyczalni takiego szczególnego, ślubnego sprzętu, karety i koni trzeba było szukać dosyć daleko, bo pod Tomaszowem Mazowieckim.
źródło: NKJP: Magdalena Buchalska: Tirem do ołtarza, Dziennik Łódzki, 2004-12-24
Jego przodkowie musieli wkraczać w carskie podwoje z podniesionym czołem, w strojach kapiących od kosztowności albo zajeżdżać przed pałac karetą, zaprzężoną w sześć gniadych koni.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Jeszcze nigdy nie widziałem takiej ilości ludzi. Tysiące rowerów, przepełnione omnibusy konne z zeszłego wieku, karety, kariolki i dorożki.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
Miejscowa huta żelaza (odlewnia) wytwarzała m.in.: maszyny, rury i garnki, inna fabryka zajęła się produkcją powozów, karet i dyliżansów, znanych w Niemczech i Rosji.
źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kareta
karety
D. karety
karet
C. karecie
karetom
B. karetę
karety
N. karetą
karetami
Ms. karecie
karetach
W. kareto
karety
-
wł. carretta