pod butem II

I
  • pejorat.  nadawca wskazuje osobę, grupę osób lub ideę, które mają władzę nad inną nazwaną przez niego osobą i w imię których stosuje się przymus i represje
  • wykładnik relacji

  • Już na kilka dni przed uroczystą datą państwowe media zaczęły przypominać „podły los Białorusinów pod pańskim butem Polaków i rozkwitającą Białoruską Socjalistyczną Republikę Radziecką” [...].

    źródło: NKJP: (PAP): Święto „zjednoczenia”, Dziennik Polski, 1999-09-17

    Kiedyś pod rozbiorami, okupacją hitlerowską czy potem pod butem komuny i Ruskich Polacy w trudnych chwilach potrafili być dla siebie wsparciem.

    źródło: NKJP: Batłomiej Czekański: Felieton codzienny, Gazeta Wrocławska, 2003-11-20

    Rodzice opowiedzieli wujostwu, jak się żyje pod niemieckim butem i o coraz bardziej nasilających się represjach.

    źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

    Będziemy sobie żyli, panie Kujawski kochany, co prawda pod obcym butem, tego się ukryć nie da, ale za to w pokoju [...].

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

  • część mowy: przyimek

  • pod butem KOGO
    pod CZYIM butem
    Rz. - osoba, grupa osób, idea
    szyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek i Przym. w interpozycji
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 30.12.2018