na modłę
-
książk. nadawca nazywa sposób wykonania czegoś, który jest wzorowany na czymś lub na tym, jak ktoś to wykonuje
-
wykładnik podobieństwa
-
Ruszyłem w jego stronę na modłę śpiewaków z filmów muzycznych, którzy - gdy idą rozśpiewani, dajmy na to, przez miasteczko - to dzieciakowi czuprynkę rozburzą, to osiołka po grzbiecie poklepią, dalej się puszczą, młodą praczkę, co wiesza bieliznę, pod brodę wezmą, dalej idą, na płocie przysiądą zgrabnie, jednym skokiem, a wszystko to - nie przestając śpiewać.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979
Szwagier dopiero co postawił dom nowy, duży, o dachu na modłę niemiecką wysokim jak czapa z obu stron ścięta.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Siorbał głośno, popijając jedzenie cienką herbatą, którą Tola sporządziła na wiejską modłę, wrzucając jedną torebkę do dużego dzbanka z wrzątkiem.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Twierdzi, że człowiek uznał się za coś lepszego od natury, poczuł się lepszym gatunkiem. I zaczął na swoją modłę kreować rzeczywistość.
źródło: NKJP: Sylwia Barwińska: Po prostu Regał, Dziennik Zachodni, 2003-04-19
Wielkie ciepłe obiady były jakby na jedną modłę. Ryby nie podawano na ciepło po zupie, ale w środku obiadu na zimno, auszpikiem i różnokolorowymi galaretkami ubrana, na desce obłożonej serwetą.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008
-
część mowy: przyimek
-
na modłę KOGO / CZEGO
na CZYJĄ / JAKĄ modłęszyk: zewnętrzny: zmienny: antepozycja, Zaimek w interpozycji, przy Przym. zmienny
wewnętrzny: stały