kontrreformacja
-
ruch religijny w Kościele katolickim w XVI i XVII w., dążący do jego wzmocnienia i skierowany przeciw reformacji
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- katolicka kontrreformacja
- czasy, doba, okres, zwycięstwo kontrreformacji
-
W czasach kontrreformacji troskliwym gospodarzem Rzymu okazał się Grzegorz XIII (1572-1585), dzielący swą energię między walkę z herezją a działalność kulturalną, naukową i gospodarczą.
źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995
Szkoły te miały charakter wybitnie wyznaniowy. Wniosły ogromny wkład w zwycięstwo kontrreformacji w Polsce.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
Nową siłą, która ożywczo wpłynęła na rozwój bibliotek, była kontrreformacja.
źródło: NKJP: Agnieszka Ciesielska: Historia polskich bibliotek (zarys), Wychowawca, nr 137, 2004-05
Nietolerancyjna postawa kontrreformacji już w XVII wieku przyczyniła się do germanizacji niektórych środowisk różnowierczych.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kontrreformacja
kontrreformacje
D. kontrreformacji
kontrreformacji
neut kontrreformacyj
char C. kontrreformacji
kontrreformacjom
B. kontrreformację
kontrreformacje
N. kontrreformacją
kontrreformacjami
Ms. kontrreformacji
kontrreformacjach
W. kontrreformacjo
kontrreformacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. counterreformation
n.-łac. contrareformatio
ros. kontrreformácija
z niem. Gegenreformation
Od: kontr(a), reformacja