zaklepać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uderzając płasko dłonią jakąś osobę, oznajmić innym, że się odnalazło uczestnika zabawy

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

gry i zabawy

Gracz szukający – jeżeli znalazł jakąś osobę w grze – musi również ją zaklepać, ale mówiąc imię znalezionej osoby (np.: „raz dwa trzy Artur”).

źródło: Internet: pl.wikipedia.org

Jeżeli kryjącemu uda się zaklepać więcej niż jednego gracza, to w kolejnej rundzie kryjącym jest pierwszy zaklepany.

źródło: Internet: zabawy.zrodla.org

Ten, którego szukający zaklepał, stawał się szukającym.

źródło: Internet: ceo.org.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaklepałem +(e)m zaklepał	zaklepałam +(e)m zaklepała	zaklepałom +(e)m zaklepało	zaklepaliśmy +(e)śmy zaklepali	zaklepałyśmy +(e)śmy zaklepały
2 os.	zaklepałeś +(e)ś zaklepał	zaklepałaś +(e)ś zaklepała	zaklepałoś +(e)ś zaklepało	zaklepaliście +(e)ście zaklepali	zaklepałyście +(e)ście zaklepały
3 os.	zaklepał	zaklepała	zaklepało	zaklepali	zaklepały

bezosobnik: zaklepano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaklepmy
2 os.	zaklep	zaklepcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaklepałbym bym zaklepał	zaklepałabym bym zaklepała	zaklepałobym bym zaklepało	zaklepalibyśmy byśmy zaklepali	zaklepałybyśmy byśmy zaklepały
2 os.	zaklepałbyś byś zaklepał	zaklepałabyś byś zaklepała	zaklepałobyś byś zaklepało	zaklepalibyście byście zaklepali	zaklepałybyście byście zaklepały
3 os.	zaklepałby by zaklepał	zaklepałaby by zaklepała	zaklepałoby by zaklepało	zaklepaliby by zaklepali	zaklepałyby by zaklepały

bezosobnik: zaklepano by

bezokolicznik: zaklepać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaklepawszy

gerundium: zaklepanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaklepany

odpowiednik aspektowy: zaklepywać

+

zaklepać

+

KOGO

Zob. klepać